Μια Πέμπτη το 1821 ο Αθανάσιος Διάκος μαζί με τα πρωτοπαλίκαρα του έστησαν ένα γλέντι τρικούβερτο με μπόλικο φαγητό, μπόλικο κρασί, ρωσίδες, τοκογλύφους, Ορκ και τον Τσακ Νόρις. Έτρωγαν, έπιναν και πηδούσαν επί 7 μερόνυχτα συνεχόμενα. Μετά από μια εβδομάδα ανελέητου γλεντιού λοιπόν πάνω από την περιοχή είχε απλωθεί ένα τεράστιο σύννεφο - σαν το νέφος του Πύργου - τσίκνας από τα ψητά αρνιά και από τις αναψοκωλιές στις ρωσίδες! Εκείνη την Πέμπτη όμως οι Τούρκοι είχαν οργανωθεί και ετοίμαζαν επίθεση στο Θανάση και το χαρέμι του. Εκεί λοιπόν που προχωρούσε όλο το Τούρκικο στράτευμα σε σχηματισμό "κούπα" και "καρό" και ήταν έτοιμο για επίθεση αντικρίζει από μακριά το τεράστιο αυτό σύννεφο. Μη δίνοντας την σημασία που έπρεπε στο φαινόμενο αυτό προχώρησαν. Μέχρι την στιγμή που μπήκαν μέσα στο νέφ
Μια Πέμπτη το 1821 ο Αθανάσιος Διάκος μαζί με τα πρωτοπαλίκαρα του έστησαν ένα γλέντι τρικούβερτο με μπόλικο φαγητό, μπόλικο κρασί, ρωσίδες, τοκογλύφους, Ορκ και τον Τσακ Νόρις. Έτρωγαν, έπιναν και πηδούσαν επί 7 μερόνυχτα συνεχόμενα. Μετά από μια εβδομάδα ανελέητου γλεντιού λοιπόν πάνω από την περιοχή είχε απλωθεί ένα τεράστιο σύννεφο - σαν το νέφος του Πύργου - τσίκνας από τα ψητά αρνιά και από τις αναψοκωλιές στις ρωσίδες! Εκείνη την Πέμπτη όμως οι Τούρκοι είχαν οργανωθεί και ετοίμαζαν επίθεση στο Θανάση και το χαρέμι του. Εκεί λοιπόν που προχωρούσε όλο το Τούρκικο στράτευμα σε σχηματισμό "κούπα" και "καρό" και ήταν έτοιμο για επίθεση αντικρίζει από μακριά το τεράστιο αυτό σύννεφο. Μη δίνοντας την σημασία που έπρεπε στο φαινόμενο αυτό προχώρησαν. Μέχρι την στιγμή που μπήκαν μέσα στο νέφος! Και εκεί ήρθε το τέλος. Η μυρωδιά της τσίκνας του αρνιού και του καμμένου κώλου έκαναν τους τούρκους να πέσουν και να πέθανουν ακαριαία από αναπνευστικά προβλήματα! Οι δικοί μας είχαν μείνει με το στόμα ανοιχτό βλέποντας τους τούρκους να ψοφάνε σαν τις μύγες ο ένας μετά τον άλλον και είπαν να τιμήσουν αυτή τη μέρα όπως της πρέπει. Έτσι το φαινόμενο έγινε ιστορία...και η ιστορία παράδοση! Και έτσι κάθε χρόνο, μια Πέμπτη σαν εκείνη την Πέμπτη συνηθίζουν οι Έλληνες να ψήνουν, για να δημιουργήσουν το φαινόμενο αυτό που κάποτε βοήθησε στην Ελληνική επανάσταση, και να τρώνε μέχρι θανάτου! Και το όνομα αυτής της μέρας: Τσικνοπέμπτη!