Spółgłoski zwarte, plozywne - sposób artykulacji spółgłosek polegający na utworzeniu zwarcia (blokady w przepływie powietrza) i jego przerwania (plozji). Cechy spółgłosek zwartych to: dźwięczność, przydech, ejektywność (ogólnie: mechanizm przepływu powietrza) i tenuis (tj. brak dźwięczności, przydechu i ejektywności). Mogą występować także spółgłoski zwarte bez plozji. Ważniejsze spółgłoski zwarte: (wyróżniane ze względu na miejsce artykulacji)
Spółgłoski zwarte, plozywne - sposób artykulacji spółgłosek polegający na utworzeniu zwarcia (blokady w przepływie powietrza) i jego przerwania (plozji). Cechy spółgłosek zwartych to: dźwięczność, przydech, ejektywność (ogólnie: mechanizm przepływu powietrza) i tenuis (tj. brak dźwięczności, przydechu i ejektywności). Mogą występować także spółgłoski zwarte bez plozji. Ważniejsze spółgłoski zwarte: (wyróżniane ze względu na miejsce artykulacji)
* dwuwargowe p b
* wargowo-zębowe p̪ (ȹ) b̪ (ȸ)
* językowo-wargowe t̼ d̼
* językowo-zębowe t̪ d̪
* dziąsłowe t d
* retrofleksyjne ʈ ɖ
* podniebienne c ɟ
* tylnojęzykowe k g
* języczkowe q ɢ
* nagłośniowa ʡ
* krtaniowa ʔ