Jelo (Yelle je la barbo de Bofronto!) estas patrona diino de Gaŭlio (nu, kaj?), ho akuzativulo, eble plej konata pro siaj kantoj "A cause des garçons" (Pro la junuloj) kaj "Je veux te voir" (Mi volas vin fiki). Ŝi estas filino de freŝa kaj avida komencinto kiu envenas plena per ideoj plibonigi la lingvon, sed kies argumentoj suferas pro tuta manko je akuzativo. Ni konsentas, ke tiaj opiniesprimoj havas parte estetikan bazon; sed tiun flankon ni volas lasi ekster la nuna diskuto. Do ne estos nun parolo pri belo kaj malbelo.
Jelo (Yelle je la barbo de Bofronto!) estas patrona diino de Gaŭlio (nu, kaj?), ho akuzativulo, eble plej konata pro siaj kantoj "A cause des garçons" (Pro la junuloj) kaj "Je veux te voir" (Mi volas vin fiki). Ŝi estas filino de freŝa kaj avida komencinto kiu envenas plena per ideoj plibonigi la lingvon, sed kies argumentoj suferas pro tuta manko je akuzativo. Ni konsentas, ke tiaj opiniesprimoj havas parte estetikan bazon; sed tiun flankon ni volas lasi ekster la nuna diskuto. Do ne estos nun parolo pri belo kaj malbelo. Ni ne devas profundiĝi en ĉi tiuj filologiaj digresioj, ĉar ni komprenas, ke la afero havas markitan historian karakteron pli ol filologian.