[[Bestand:Decalogue parchment by Jekuthiel Sofer 1768.jpg|right|thumb|275px|Dit uit 1768 stammende perkament van Jekuthiel Sofer bevat de Tien Geboden, ter versiering van de Portugees-Israëlietische Synagoge.]]
[[Bestand:Decalogue parchment by Jekuthiel Sofer 1768.jpg|right|thumb|275px|Dit uit 1768 stammende perkament van Jekuthiel Sofer bevat de Tien Geboden, ter versiering van de Portugees-Israëlietische Synagoge.]] De Tien geboden of Tien woorden (Hebreeuws: עשׂרת הדברות (asèrèt hadiwrot), „Tien woorden”) – ook wel Wet des He(e)ren genoemd – bevatten de tien leefregels die volgens twee grote religieuze stromingen (jodendom en christendom) door God aan de mensen gegeven zouden zijn. Ten bewijze hiervan worden de teksten uit hun heilige boeken (Bijbel, Thora) gebruikt. Deze leefregels hebben een zeer sterke invloed gehad op de samenleving. Dit kan worden afgeleid uit het feit dat veel van de hedendaagse wetgeving nog steeds wortels heeft die teruggaan tot in deze tien geboden. Oudere variaties van zulk een lijst van geboden en verboden waren onder meer reeds bekend in het Oude Egypte. In de Koran komen deze Tien geboden niet voor. Volgens het boek Exodus ontving Mozes op de top van de berg Horeb in de woestijn Sinaï van de HE(E)RE ofwel JHWH op twee stenen tafelen de 120 Hebreeuwse woorden die de Tien Geboden vormen. Een andere benaming is de decaloog (van het Griekse dekalogos, van hoi deka logoi = „de tien woorden”). Na voorlezing aan het verzamelde volk werden de stenen tabletten in de Ark van het Verbond bewaard. In hoofdstuk 34 van Exodus staat dat God Mozes opdroeg een tweede versie van deze stenen tafelen te maken, omdat hij de eerste had stuk gegooid, toen hij terugkwam van de berg en zag dat het volk een gouden kalf had gemaakt en aanbad. In de Bijbel zijn er drie vindplaatsen van de Tien Geboden. De twee versies in Exodus 20:2-17 en in Deuteronomium 5:6-21 verschillen hier en daar van elkaar, maar globaal genomen komen ze overeen. In hoofdstuk 34 van Exodus (vers 11-26) is een derde lijst van geboden en verboden te vinden die verschilt van de genoemde gelijkaardige versies: hij is uitgebreider en bevat onder andere het opmerkelijke gebod de altaren van andersgelovigen stuk te slaan. Opmerkelijk is ook dat in deze Bijbeltekst sprake is van een tweede versie van de stenen tafelen, omdat Mozes de eerste stenen tafelen had stukgegooid.