| rdfs:comment
| - Pisanki - zwane także piskami i kraszankami, jaja malowane na Wielkanoc. O malowaniu jaj w starożytności mamy już wzmianki w dziełach Owidiusza, Pliniusza i Juwenala. Zwyczaj barwienia jaj wielkanocnych w Polsce jest prawdopodobnie tak dawny, jak wprowadzenie wiary chrześcijańskiej. Wincenty Kadłubek, biskup krakowski, w kronice swojej pisanej w wieku XIII mówi: „Polacy z dawien dawna byli zawistni i niestali, bawili się z panami swymi jak z malowanymi jajkami (pictis ovis)a".
- Pisanki z angielskiego Easter Eggs to pewne rekwizyty, fakty, wydarzenia, zjawiska oraz powiązania pomiedzy nimi pokazywane w programie, lecz trudne do wychwycenia bez wielokrotnego i bardzo uważnego oglądania, niekiedy nawet klatka-po-klatce. Nazwa wzieła się, przez podobieństwo do popularnej zabawy jaką urządzają rodzice swym dzieciom w niektórych krajach (głównie w anglosaskich) chowając w róznych miejscach domu i ogrody jajka wielkanocne. W święta dzieci ich poszukują starając się znaleść jak najwięcej.
|
| abstract
| - Pisanki z angielskiego Easter Eggs to pewne rekwizyty, fakty, wydarzenia, zjawiska oraz powiązania pomiedzy nimi pokazywane w programie, lecz trudne do wychwycenia bez wielokrotnego i bardzo uważnego oglądania, niekiedy nawet klatka-po-klatce. Nazwa wzieła się, przez podobieństwo do popularnej zabawy jaką urządzają rodzice swym dzieciom w niektórych krajach (głównie w anglosaskich) chowając w róznych miejscach domu i ogrody jajka wielkanocne. W święta dzieci ich poszukują starając się znaleść jak najwięcej. Wokół "pisanek" narosło wiele kontrowersji. Dla wielu widzów niosą one bardzo ważne przesłanie i sa kluczowe dla odkrywania tajemnic, dla innych są jedynie rodzajem zabawy uprawianej przez twórców.
- Pisanki - zwane także piskami i kraszankami, jaja malowane na Wielkanoc. O malowaniu jaj w starożytności mamy już wzmianki w dziełach Owidiusza, Pliniusza i Juwenala. Zwyczaj barwienia jaj wielkanocnych w Polsce jest prawdopodobnie tak dawny, jak wprowadzenie wiary chrześcijańskiej. Wincenty Kadłubek, biskup krakowski, w kronice swojej pisanej w wieku XIII mówi: „Polacy z dawien dawna byli zawistni i niestali, bawili się z panami swymi jak z malowanymi jajkami (pictis ovis)a". Wyrażenie to Kadłubka jest ciekawe, dowodzi bowiem, że nie tylko zwyczaj malowania jaj wielkanocnych był już w wieku XIII powszechny w Polsce, ale i zabawa z nimi zwana dziś na wybitki, w bitki, w której dwaj przeciwnicy uderzają swoje pisanki jedna o drugą, a który stłucze jajko przeciwnika, wygrywa takowe. Kadłubek, porównywając niestałość Polaków dla panujących książąt, do zabawy z malowanymi jajkami, nie mógł dobitniej wyrazić swojej myśli. Zwyczaj malowania jaj wielkanocnych był powszechny w całym narodzie. Zajmują się tym obecnie głównie dziewczęta. Farbują jaja w brezylii czerwonej i sinej, w odwarze z łupin cebuli, z kory dzikiej jabłoni, listków kwiatu malwy, kory olszowej, z robaczków czerwcem zwanych, w szafranie, krokoszu itd. Rysują jajko rozpuszczonym woskiem, aby farba miejsc powoskowanych nie pokryła. Rysowanie zowią pisaniem, stąd nazwa pisanki, tak jak dawnych „dzbanów pisanych" czyli malowanych. Upowszechnione desenie mają swe nazwy od wzorów i podobieństw, rysują więc w gałązki, w drabinki, w wiatraczki, w jabłuszka, w serduszka, w dzwonki, w sosenki, w kogutki, w kurze łapki itd. Jako narzędzi do pisania używają szpilek, igieł, kozików, szydeł, słomek i drewienek. Był stary zwyczaj taczania pisanek na mogiłach przy obchodzie pamiątki zmarłych i oddawania tych jaj potem dziadom. Starzy ludzie pamiętają go w Wilnie a i krakowska Rękawka związek z tym zwyczajem ma widoczny. Księga Rzeczy Polskich wyd. Macierzy Polskiej (1898) Kategoria:Obyczaje polskie
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)