Η Στάση Τουρκίας απέναντι στις Μειονότητες ήταν η τελευταία και νεώτερη σε ηλικία στάση του Βυζαντινού Μετρό πριν από τα τείχη της πόλης στην ανατολή (δεύτερη μετά τη Στάση του Νίκα) και βρισκόταν απέναντι από το συγκρότημα των ανακτόρων των Μειονοτήτων (γνωστά και ως Μειονότητες) τα οποία με το μέρος τους πήραν ο όνομά τους από τον αρχιτέκτονα Μείονα Β΄ Μέγιστο, έναν εγγονό του Νικίωνα Νίκα, διάσημου στρατηγού του Βυζαντίου που κατατρόπωσε τους Βούλγαρους στην ιστορική μάχη του Λος Άντζελες αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Η Στάση Τουρκίας απέναντι στις Μειονότητες ήταν η τελευταία και νεώτερη σε ηλικία στάση του Βυζαντινού Μετρό πριν από τα τείχη της πόλης στην ανατολή (δεύτερη μετά τη Στάση του Νίκα) και βρισκόταν απέναντι από το συγκρότημα των ανακτόρων των Μειονοτήτων (γνωστά και ως Μειονότητες) τα οποία με το μέρος τους πήραν ο όνομά τους από τον αρχιτέκτονα Μείονα Β΄ Μέγιστο, έναν εγγονό του Νικίωνα Νίκα, διάσημου στρατηγού του Βυζαντίου που κατατρόπωσε τους Βούλγαρους στην ιστορική μάχη του Λος Άντζελες αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Γύρω από την Στάση Τουρκίας απέναντι στις Μειονότητες υπήρχαν μαγαζιά που πουλούσαν χαρτικά και μουσικά είδη, είδη πλεξίματος όπως επίσης το τοπικό μπουρδέλο (Η στάση της Νίκας) και επιτρεπόταν η κατανάλωση καφέ και τσιγάρων, αλλά όχι φαγητού και ποτού.