De Londense Canontafels (British Library Add. MS 5111 en 5112) vormen een fragment van een Byzantijns geïllustreerd evangelieboek van perkament, dat dateert uit de zesde of zevende eeuw. Mogelijk werd het in Constantinopel gemaakt. Het fragment bestaat uit twee pagina's met twee geïllustreerde canontafels, met een ongebruikelijke structuur. Een canontafel biedt een concordantie van parallelle passages in de vier evangelies. De Brief van Eusebius van Caesarea is namelijk onder de arcade geplaatst in plaats van voorafgaand aan de canontafels, wat gebruikelijker was. Het fragment wordt bij elkaar gehouden door een evangelieboek uit de 12e eeuw, waarvan wordt gedacht dat het eigendom was van één van de kloosters op Athos.
De Londense Canontafels (British Library Add. MS 5111 en 5112) vormen een fragment van een Byzantijns geïllustreerd evangelieboek van perkament, dat dateert uit de zesde of zevende eeuw. Mogelijk werd het in Constantinopel gemaakt. Het fragment bestaat uit twee pagina's met twee geïllustreerde canontafels, met een ongebruikelijke structuur. Een canontafel biedt een concordantie van parallelle passages in de vier evangelies. De Brief van Eusebius van Caesarea is namelijk onder de arcade geplaatst in plaats van voorafgaand aan de canontafels, wat gebruikelijker was. Het fragment wordt bij elkaar gehouden door een evangelieboek uit de 12e eeuw, waarvan wordt gedacht dat het eigendom was van één van de kloosters op Athos. De pagina's zijn 220 bij 150 mm groot. Oorspronkelijk waren deze groter, maar ze werden bijgesneden toen zij in het 12e eeuwse evangelieboek werden gebonden. De twee pagina's zijn gekleurd met goud, een attribuut dat zeldzamer was dan de paars-gekleurde pagina's zoals die in de Vienna Genesis.