| Attributes | Values |
|---|
| rdfs:label
| - Tajemnica (Schiller, przekł. Minasowicz)
|
| rdfs:comment
| - __NOEDITSECTION__ Z daleka szerząc gwar twój żwawy, pracujesz nieztrudzony dniu! a z głębi przytłumionej wrzawy twe ciężkie młoty grzmią aż tu. Tak cierpko to swe liche plony wywalcza człek od twardych nieb, a szczęsny, bierze nieztrudzony, dar bogów padły tu na ślep. Ze nie chce z ludzi nikt pojmować, jak błogo pierś miłością tchnie ! umieją tylko radość psować, bo sami nie radują się. Świat szczęścia zawsze ci zabroni, jak łup je chwytaj, na twą w laść; a śpiesz się! chytra zawiść goni, rabować musisz, albo kraść. Image:PD-icon.svg Public domain
|
| dcterms:subject
| |
| Tytuł
| |
| dbkwik:resource/LnuiOV1ARnBg2yIsYieKHw==
| |
| dbkwik:resource/WglBShsp9V9mYtToH6YeZw==
| |
| dbkwik:resource/xMsavZ_rHr0blXilsmxHKg==
| |
| dbkwik:wiersze/pro...iPageUsesTemplate
| |
| Autor
| |
| abstract
| - __NOEDITSECTION__ Z daleka szerząc gwar twój żwawy, pracujesz nieztrudzony dniu! a z głębi przytłumionej wrzawy twe ciężkie młoty grzmią aż tu. Tak cierpko to swe liche plony wywalcza człek od twardych nieb, a szczęsny, bierze nieztrudzony, dar bogów padły tu na ślep. Ze nie chce z ludzi nikt pojmować, jak błogo pierś miłością tchnie ! umieją tylko radość psować, bo sami nie radują się. Świat szczęścia zawsze ci zabroni, jak łup je chwytaj, na twą w laść; a śpiesz się! chytra zawiść goni, rabować musisz, albo kraść. Na palcach samo się przyczai, a noc i cisza miłe mu: ścigane okiem szkodnej zgrai, odwróci płochy krok co tchu. O! wij się, wij, strumyku luby! a co najszerzej, tocz twą toń, i groźny strzęp twych nurtów czuby, i z całych sił przybytku broń! Image:PD-icon.svg Public domain
|
| is wikipage disambiguates
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)