Prawie całą pierzeję zachodnią ulicy Szkolnej zajmuje szpital, zaadoptowany z pomieszczeń XVII wiecznego klasztoru Karmelitanek Bosych. Po kasacie zakonu 5 kwietnia 1823 roku klasztor najpierw przeznaczono na szkołę, a kościół oddano braciom czeskim. W drugiej połowie XIX wieku kościół i część klasztoru zostały rozebrane, a następnie w części budynków w przebudowanym skrzydle podwórzowym i podwyższonym o dwa piętra, w 1854 roku ulokowano szpital. Dalszą rozbudowę szpitala prowadzono w latach 1878-1881. Po rozbudowie w budynku znajdowało się 30 sal oraz 195 łóżek dla chorych. Dalszą rozbudowę prowadzono w latach 1898–1902, dokupiono willę Cegielskich, w której urządzono Oddział Dziecięcy, a z ogrodów urządzono park szpitalny.
Prawie całą pierzeję zachodnią ulicy Szkolnej zajmuje szpital, zaadoptowany z pomieszczeń XVII wiecznego klasztoru Karmelitanek Bosych. Po kasacie zakonu 5 kwietnia 1823 roku klasztor najpierw przeznaczono na szkołę, a kościół oddano braciom czeskim. W drugiej połowie XIX wieku kościół i część klasztoru zostały rozebrane, a następnie w części budynków w przebudowanym skrzydle podwórzowym i podwyższonym o dwa piętra, w 1854 roku ulokowano szpital. Dalszą rozbudowę szpitala prowadzono w latach 1878-1881. Po rozbudowie w budynku znajdowało się 30 sal oraz 195 łóżek dla chorych. Dalszą rozbudowę prowadzono w latach 1898–1902, dokupiono willę Cegielskich, w której urządzono Oddział Dziecięcy, a z ogrodów urządzono park szpitalny.