| Attributes | Values |
|---|
| rdfs:label
| - Poezye Michała - Anioła Buonarrotego - 10
|
| rdfs:comment
| - Varchi wspomina, że ten sonet był pisany do Tomaso de' Cavalieri, młodego rzymskiego patrycyusza rzadkiej urody i biegłości w rysunku, do którego M. A. wielkie czuł przywiązanie. — Zdanie to trudno podzielać — a jeżeli współczesny Varchi może być z jednej strony powagą, to z drugiej zapewne M. A. taił się tak ze swemi uczuciami dla Kolonnezy, że lekkomyślnie nazwiska jej niekładłby przy wierszach. Zobacz też ten tekst w innych językach:
* Rime 89. Veggio co' be' vostr'occhi un dolce lume (oryginał w języku włoskim) Image:PD-icon.svg Public domain
|
| dcterms:subject
| |
| Tytuł
| |
| dbkwik:resource/JvmuHjXQYc_EMmq-yMXeWg==
| |
| dbkwik:resource/LnuiOV1ARnBg2yIsYieKHw==
| |
| dbkwik:resource/WglBShsp9V9mYtToH6YeZw==
| |
| dbkwik:resource/X7l0opWu667RHDeQudG4LA==
| |
| dbkwik:wiersze/pro...iPageUsesTemplate
| |
| dbkwik:resource/bHw63L1wmuMwBrNgy6bsPw==
| |
| dbkwik:resource/Nh6GShQ-tfkvgRF_MXGXtQ==
| |
| dbkwik:resource/RGAtTh-ulgEaMlVBWQUrGg==
| - Veggio co'bei vostri occhi un dolce lume,
Che co'mici ciechi già veder non posso;
Porto co'vostri passi un pendo addosso,
Che de'miei stanchi nonfu mai costume.
Volo con le vostr'ali denza piume.
Col vostro ingegno al eiel sempre son mosso;
Dal vostro arbitrio son pallido e rosso.
Freddo al sol, caldo alle più fredde brume.
Nel voler vostro sta la voglia mia,
I mici pensier nel cuor vostro si fanno.
Nel vostro spirto son le mie parole.
Come luna per sé sembra ch'io sia;
Che gh occhi nostri in ciel veder non sanno,
Se non quel tanto che n'accende il sole.
|
| dbkwik:resource/S7jJPR7zXyOP5Rojv-dWqw==
| - Widzę blask słodki patrząc w twoje oczy,
Bo moje grubym przysłonione mrokiem,
A kiedy równym idę z tobą krokiem.
Lekkie mi brzemię co mię zawsze tłoczy.
Twojemi skrzydły ulatam ze świata,
Twój duch mnie niesie w przestwór niedosiężny;
Gdy każesz drżący bywam, albo mężny;
Goreję w zimie a ziębnę śród lata.
Bo z twoją wolą moja chęć się godzi.
Bo z twego serca moja myśl się rodzi,
I słowa moje idą z twego tchnienia.
Ztąd jam podobny bardzo do księżyca.
Co tylko wtedy błękitom przyświeca,
Kiedy mu słońce pożyczy promienia.
|
| Autor
| |
| abstract
| - Varchi wspomina, że ten sonet był pisany do Tomaso de' Cavalieri, młodego rzymskiego patrycyusza rzadkiej urody i biegłości w rysunku, do którego M. A. wielkie czuł przywiązanie. — Zdanie to trudno podzielać — a jeżeli współczesny Varchi może być z jednej strony powagą, to z drugiej zapewne M. A. taił się tak ze swemi uczuciami dla Kolonnezy, że lekkomyślnie nazwiska jej niekładłby przy wierszach. Zobacz też ten tekst w innych językach:
* Rime 89. Veggio co' be' vostr'occhi un dolce lume (oryginał w języku włoskim) Image:PD-icon.svg Public domain
|
| is dbkwik:resource/JvmuHjXQYc_EMmq-yMXeWg==
of | |
| is dbkwik:resource/X7l0opWu667RHDeQudG4LA==
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)