Okres Pozytywizmu to rozwój prasy, epiki; liryka określana była jako „mazgajstwo”, romantyczna refleksyjność byłą czymś przebrzmiałym; ideały głoszone w poprzedniej epoce się zdezaktualizowały, bo poezja romantyczna oszukała społeczeństwo – zrywy narodowe się nie udały, co spowodowało niechęć do poezji patriotycznej. Lukę tę wypełnili autorzy prozy (jak np. Henryk Sienkiewicz). Epigon romantyzmu – epigon to ktoś, kto naśladuje przebrzmiałe idee; tym terminem określano właśnie poetów czasów niepoetyckich
| Attributes | Values |
|---|
| rdfs:label
| - Poeci czasów niepoetyckich
|
| rdfs:comment
| - Okres Pozytywizmu to rozwój prasy, epiki; liryka określana była jako „mazgajstwo”, romantyczna refleksyjność byłą czymś przebrzmiałym; ideały głoszone w poprzedniej epoce się zdezaktualizowały, bo poezja romantyczna oszukała społeczeństwo – zrywy narodowe się nie udały, co spowodowało niechęć do poezji patriotycznej. Lukę tę wypełnili autorzy prozy (jak np. Henryk Sienkiewicz). Epigon romantyzmu – epigon to ktoś, kto naśladuje przebrzmiałe idee; tym terminem określano właśnie poetów czasów niepoetyckich
|
| dcterms:subject
| |
| dbkwik:scratch-pad...iPageUsesTemplate
| |
| dbkwik:scratchpad/...iPageUsesTemplate
| |
| abstract
| - Okres Pozytywizmu to rozwój prasy, epiki; liryka określana była jako „mazgajstwo”, romantyczna refleksyjność byłą czymś przebrzmiałym; ideały głoszone w poprzedniej epoce się zdezaktualizowały, bo poezja romantyczna oszukała społeczeństwo – zrywy narodowe się nie udały, co spowodowało niechęć do poezji patriotycznej. Lukę tę wypełnili autorzy prozy (jak np. Henryk Sienkiewicz). Epigon romantyzmu – epigon to ktoś, kto naśladuje przebrzmiałe idee; tym terminem określano właśnie poetów czasów niepoetyckich
|