To w chwili onej — kiedy mgłą zasnute Zagasać będą złotych gwiazd gromady — Pająk prząść będzie sieci swe zatrute, A żmija dzieciom sączyć w kły swe jady. Na potępionym twego ciała pyle, Cały rok słyszeć będziesz w twej mogile, Rozpaczne wycia stad wilków drapieżnych; Starych czarownic bezecne uściski, Ohydne śmiechy żebraków lubieżnych, I syki gadzin — i zbrodniarzy spiski. Zobacz też: Epitafium na grobie wyklętego poety — wiersz Electrona PL Image:PD-icon.svg Public domain
To w chwili onej — kiedy mgłą zasnute Zagasać będą złotych gwiazd gromady — Pająk prząść będzie sieci swe zatrute, A żmija dzieciom sączyć w kły swe jady. Na potępionym twego ciała pyle, Cały rok słyszeć będziesz w twej mogile, Rozpaczne wycia stad wilków drapieżnych; Starych czarownic bezecne uściski, Ohydne śmiechy żebraków lubieżnych, I syki gadzin — i zbrodniarzy spiski. Zobacz też: Epitafium na grobie wyklętego poety — wiersz Electrona PL Image:PD-icon.svg Public domain