| rdfs:comment
| - [[Plik:Warsaw Uprising Surrender- 5 of October 1944.jpg|left|thumb|250px|Powstańcy wchodzą ul. Nowowiejską, 5 października 1944 roku]] Po upadku powstania warszawskiego, 3 października rozpoczęło się masowe opuszczanie miasta przez ludność cywilną. Ludzie wychodzą w miasta wzdłuż Śniadeckich i 6 Sierpnia ku Filtrowej, Żelazną i Alejami Jerozolimskimi w stronę Grójeckiej oraz Grzybowską i Chłodną w kierunku Wolskiej. Wszyscy są kierowani najpierw na Dworzec Zachodni, a potem do obozu przejściowego w Pruszkowie, skąd wysyłani są do obozów, na roboty przymusowe lub w głąb Generalnego Gubernatorstwa. Wraz z ludnością cywilną miasto opuszcza około 3,5 tysiąca powstańców, w tym gen. Leopold Okulicki "Niedźwiadek" z zadaniem kierowania dalszą konspiracją. W mieście usuwane są barykady. Trwają prz
|
| abstract
| - [[Plik:Warsaw Uprising Surrender- 5 of October 1944.jpg|left|thumb|250px|Powstańcy wchodzą ul. Nowowiejską, 5 października 1944 roku]] Po upadku powstania warszawskiego, 3 października rozpoczęło się masowe opuszczanie miasta przez ludność cywilną. Ludzie wychodzą w miasta wzdłuż Śniadeckich i 6 Sierpnia ku Filtrowej, Żelazną i Alejami Jerozolimskimi w stronę Grójeckiej oraz Grzybowską i Chłodną w kierunku Wolskiej. Wszyscy są kierowani najpierw na Dworzec Zachodni, a potem do obozu przejściowego w Pruszkowie, skąd wysyłani są do obozów, na roboty przymusowe lub w głąb Generalnego Gubernatorstwa. Wraz z ludnością cywilną miasto opuszcza około 3,5 tysiąca powstańców, w tym gen. Leopold Okulicki "Niedźwiadek" z zadaniem kierowania dalszą konspiracją. W mieście usuwane są barykady. Trwają przygotowania do złożenia broni, odbywają się ostatnie odprawy, żołnierzom czytany jest pożegnalny rozkaz wydany przez gen. Antoniego Chruściela "Montera". Żołnierze Armii Ludowej w celu ułatwienia opuszczenia miasta otrzymują legitymacje akowskie. Utworzony zostaje batalion osłonowy, mający chronić porządek, w którego skład wchodzą żołnierze batalionu "Kiliński" oraz batalionu "Miłosz". 4 października powstańcy zaczynają zdawać amunicję. Jako pierwszy do niewoli oddaje się 21. Pułk Piechoty dowodzony przez ppłk. Stanisława Kamińskiego "Daniela", który wymaszerowuje z miasta ulicami Śniadeckich, 6 Sierpnia, Suchą i Filtrową. Po raz ostatni audycje nadaje Polskie Radio oraz powstańcza radiostacja Błyskawica. Ta ostatnia w ostatnim przekazie nadaje "Warszawiankę", po czym szef techniczny, Jan Georgica "Grzegorzewicz", niszczy maszynerię. Dowódca Armii Krajowej, gen. Tadeusz Komorowski "Bór" przekazuje do Londynu ostatnią depeszę. Ukazują się ostatnie numery szeregu powstańczych pism. Rada Ministrów uchwala dwutygodniową żałobę narodową w związku z upadkiem powstania warszawskiego. 5 października o poranku miasto zaczynają opuszczać pozostałe trzy pułki piechoty: 72., 36. i 15. Jako pierwszy z miasta wychodzi 72. Pułk Piechoty Jana Szczurka-Cergowskiego "Sławbora" wraz z Komendą Główną AK. Ich trasa wymarszu pokrywa się z trasą z dnia powszedniego. Następnie miasto opuszcza 36. Pułk Piechoty mjr. Stanisława Błaszczaka "Roga", który wychodzi ulicami Żelazną, Alejami Jerozolimskimi oraz Grójecką. Jako ostatni wychodzi 15. Pułk Piechoty ppłk. Franciszka Rataja "Pawła", który opuszcza miasto ulicami Grzybowską, Chłodną i Wolską. Powstańcy kierowani są najpierw do Ożarowa, skąd jako jeńcy wywożeni są do obozu jenieckiego w Łambinowicach. W mieście pozostaje jedynie batalion osłonowy, który składa broń 9 października. Jeszcze do końca października ewakuowane będą stopniowo szpitale powstańcze. Łącznie podczas powstania po polskiej stronie zginęło około 18 tysięcy powstańców i około 3,5 tysiąca żołnierzy 1. Armii Wojska Polskiego, 25 tysięcy zostało rannych, z czego 6,5 tysiąca ciężko. Do niewoli poszło około 16 tysięcy powstańców. Natomiast po stronie niemieckiej poległo około 10 tysięcy żołnierzy, około 7 tysięcy zostało uznanych za zaginionych, a 9 tysięcy rannych. Zginęło około 180 tysięcy osób cywilnych. W wyniku walk zniszczone zostało około 25% zabudowy miasta, a kolejne 30% ulegnie zniszczeniu w czasie systematycznego niszczenia Warszawy przez Verbrennungskommando. Jest to wynikiem rozkazu Adolfa Hitlera, który nakazuje zrównanie miasta z ziemią. Lewobrzeżna Warszawa zostanie oswobodzona dopiero 17 stycznia 1945 roku przez Armię Czerwoną. Październik 03
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)