abstract
| - [[Afbeelding:Virginia class submarine.jpg|thumb|Amerikaanse atoomonderzeeboot van de Virginiaklasse]] Een atoomonderzeeboot is een onderzeeboot die voor haar energievoorziening met één of meerdere nucleaire reactoren is uitgerust. Net zoals in een kerncentrale wordt hiermee stoom opgewekt waarmee diverse stoomturbines worden aangedreven die voor de voortstuwing van de onderzeeboot zorgen alsmede voor de stroomvoorziening aan boord. Ook wordt hiermee voor de zuurstofwinning gezorgd door middel van elektrolyse. Hierdoor kunnen atoomonderzeeboten maandenlang onder water blijven en hebben daarmee een bijzonder grote actieradius. Als gevolg van de hogere geluidsproductie zijn de atoomonderzeeboten wel makkelijker op te sporen onder water dan gewone onderzeeboten. Moderne atoomonderzeeboten worden daarom van extra geluiddemping voorzien, onder ander door een elastische ophanging van de aandrijving. In totaal beschikken vijf landen over atoomonderzeeboten, te weten de Verenigde Staten, de Russische Federatie, Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en China De grootste publiek toegankelijke atoomoonderzeeboot is de Franse onderzeeboot Le Redoutable. Deze is 128 meter lang, weegt 8000 ton en had 16 kernraketten aan boord. De boot werd te water gelaten in 1971 en heeft tot 1991 gevaren. Hij is sinds 2002 in de haven van Cherbourg te bezichtigen. De eerste atoomonderzeeboot uit de geschiedenis, de USS Nautilus en de eerste Sovjet atoomonderzeeboot, de Leninski Komsomol, zijn tegenwoordig eveneens museumstukken. De bekendste Russische atoomonderzeeboot is de Koersk, die verging op 12 augustus 2000 in de Barentszzee. Het wrak werd later door een Nederlands consortium van Smit Internationale en Mammoet geborgen. Tot op heden zijn zeven atoomonderzeeboten gezonken, twee van de VS en vijf van de Sovjet-Unie/Rusland. De eerste was de USS Thresher in 1963, daarna zonken nog de USS Scorpion van de VS, en de K-8, de K-429 (die tweemaal gezonken is), de K-219, de K-278 Komsomolets en de Koersk van de Sovjet-Unie/Rusland.
|