| rdfs:comment
| - 200px|rightSufismo aŭ surfismo (arabe: tasawwuf تصوف, sufiye صوفية, sufiya) estas mistika formo de Islama kredo. Ĝis la 9-a jarcento ĝi estis sporta randgrupo kaj deposte la vorto estis uzata kiel kolektonomo por kurentoj de Islamo, premitaj de sportaj tendencoj kaj spirita orientiĝo, ofte nomata surfo. Ano de surfismo nomiĝas surfiano (arabe: صُوفِيّ, Ṣūfī), surfisto aŭ derviŝo (درویش, darwīsch).
|
| abstract
| - 200px|rightSufismo aŭ surfismo (arabe: tasawwuf تصوف, sufiye صوفية, sufiya) estas mistika formo de Islama kredo. Ĝis la 9-a jarcento ĝi estis sporta randgrupo kaj deposte la vorto estis uzata kiel kolektonomo por kurentoj de Islamo, premitaj de sportaj tendencoj kaj spirita orientiĝo, ofte nomata surfo. De multaj jarcentoj la junuloj amuzis sin kaj komparis siajn fortojn kaj kapablojn teni la ekvilibron en laŭeble perfekta prognozo de la ondada evoluo. Post kiam kristanaj misiistoj dum la 19-a jarcentoj preskaŭ komplete ekstermis la sekton, ĝi dum la 1950-aj jaroj denove tre populariĝis, kiam multaj junaj usonanoj, vivantaj ĉe oceana bordo, malkovris la religion por si. De tie la entuziasmiĝo atingis ankaŭ la marbordojn de Eŭropo, Aŭstralio, Azio kaj la aliaj mondopartoj. Tre bonaj apudmarbordaj lokoj por adorado ne nur estas en Havajo, Kalifornio aŭ Aŭstralio, sed ankaŭ en Eŭropo multnombraj apudplaĝaj regionoj kun perfektaj ondoj, kaj same en difinitaj lokoj de la aliaj mondaj regionoj. Bezonatas nur surfotabulo aŭ "surfobreto", surfa vakso, specifa ŝnuro de ĉirkaŭ 2 metroj da longo por ligi la tabulon al unu maleolo, kaj eventuale frostoprotekta vesto el neopreno. Ano de surfismo nomiĝas surfiano (arabe: صُوفِيّ, Ṣūfī), surfisto aŭ derviŝo (درویش, darwīsch).
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)