abstract
| - Malmazja czyli wino małmaskie - tak nazywano w Polsce wina greckie, a wreszcie w ogóle południowe tj. nie węgierskie, ani reńskie i francuskie, ale: zabałkańskie, sycylijskie, kanaryjskie i hiszpańskie. Nazwa pochodzi od miasta Malwoazji w Morei greckiej. Najwięcej małmazji dostarczały wyspy Kandia czyli Kreta, tudzież okolica miasta Napoli di Malvasia w Morei. Polacy przekładali małmazję nad wina zachodniej Europy. Volumina legum mówią: „Małmazji we Lwowie zawsze wielki dostatek bywał, a skład małmazjowy nigdzie indziej nie miał być jak we Lwowie". To też WŁ Łoziński w swojem dziele „Patrycjat i mieszczaństwo lwowskie", powiada, że w XVI w. Lwów był jednym wielkim składem małmazji. Wszyscy tam prawie handlowali lub szynkowali małmazyą. Kufa jej w r. 15SU kosztowała 50 talarów. Skąd inąd w r. 1637 za garniec małmazji płacono trzy złote polskie, zatem znacznie drożej od węgrzyna. Do najlepszych win południowych należały: muszkatel, latyka i kocyfał. Księga Rzeczy Polskich wyd. Macierzy Polskiej (1898) Kategoria:Obyczaje polskie Kategoria:Przedmioty i urządzenia
|