| rdfs:comment
| - De Acta Sanctorum zijn de kritische uitgaven van heiligenlevens in de gelijknamige reeks die sinds de 17e eeuw eerst te Antwerpen, nu te Brussel, wordt verzorgd door de Bollandisten, een historisch instituut van de jezuïeten. De Bollandisten geven behalve de Acta Sanctorum een eigen tijdschrift uit, de Analecta Bollandiana. Ook verzorgen ze de Bibliographia Hagiographica Latina, de onmisbare bibliografie rond heiligenlevens.
- Acta Sanctorum (Acts of the Saints) is an encyclopedic text in 68 folio volumes of documents examining the lives of Christian saints, in essence a critical hagiography, which is organised according to each saint's feast day. It begins with two January volumes, published in 1643, and ended with the Propylaeum to December published in 1940. The Acta Sanctorum have from the start been at the forefront of the critical method of scholarship.
|
| abstract
| - Acta Sanctorum (Acts of the Saints) is an encyclopedic text in 68 folio volumes of documents examining the lives of Christian saints, in essence a critical hagiography, which is organised according to each saint's feast day. It begins with two January volumes, published in 1643, and ended with the Propylaeum to December published in 1940. The Acta Sanctorum have from the start been at the forefront of the critical method of scholarship. The Societé des Bollandistes, named for the Jesuit scholar Jean Bolland ('Bollandus', 1596–1665), has overseen this mammoth undertaking, first in Antwerp and then in Brussels. When the Jesuits were suppressed by the Habsburg governor of the Low Countries in 1788, the 'Bollandistes' continued their work, in the Abbey of Tongerloo. From 1643 to 1794, 53 folio volumes of Acta Sanctorum had been published, covering the saints from January 1 to October 14. After the creation of the Kingdom of Belgium, the Bollandistes were permitted to reassemble, working from the Royal Library of Belgium ('Bibliothèque Royale de Belgique') in Brussels. The many 'Lives of the saints' are essential sources in our knowledge of societies, cultures and civilizations of the Christian world, even secular aspects not directly related to cult or doctrine. A saint is a person of note. The saint exercises an influence on society in civil as well as ecclesiastical affairs. After the saint's death, the communities which the saint has created, institutions he or she has founded, rules drawn up, and even the nature of the cult rendered to the saint, are the raw material of history. As the Societé states in defending the usefulness of hagiography in wider contexts, "It is also the case that much of what we know as history from the beginnings of Christianity to the Middle Ages is known only thanks to hagiographical texts. Even in the modern period it is impossible to speak of history, archaeology, architecture, sculpture, painting, music, literature, folklore, or ethnology, without calling to mind the life and cult of some saint. Even in the study of law, are not some of the most ancient documents found in the Acts of the martyrs? Almost all the fairs of the Middle Ages, international, national, and regional, were attached to the memory of a saint. Every detail of domestic and public life is found in the Acts of the saints. And they show us as much about the lives of every-day folk as about prominent people. "This is why the Acta Sanctorum embrace general history (civil as well as ecclesiastical); the particular history of different countries, towns, and monasteries; the chronology, geography, and topography of a large part of the globe: and all of this from the beginning of the Christian era up to the 16th century.'
- De Acta Sanctorum zijn de kritische uitgaven van heiligenlevens in de gelijknamige reeks die sinds de 17e eeuw eerst te Antwerpen, nu te Brussel, wordt verzorgd door de Bollandisten, een historisch instituut van de jezuïeten. In de 16e eeuw was er veel kritiek ontstaan op de rooms-katholieke Kerk, met name ook op de wildgroei in de verering van heiligen en hun relieken. De reformatoren stelden dat katholieken kritiekloos alle informatie over heiligen voor waar zouden houden, en dat de heiligenverering bij hen meer plaats kreeg dan het geloof in Jezus Christus. Nadat de Reformatie in Europa flink terrein had gewonnen, begon de Kerk in de Contrareformatie vanaf het Concilie van Trente aan een tegenoffensief. Daarbij hoorde ook historisch onderzoek, zoals kardinaal Caesar Baronius dat ondernam. In de Nederlanden nam de jonge jezuïet Heribert Rosweyde (1569-1629) met enkele gezellen zich voor om de vele levenbeschrijvingen van heiligen kritisch te onderzoeken op hun waarheidsgehalte, vervalsingen te ontmaskeren en de teksten van heiligenlevens in hun meest betrouwbare vorm uit te geven. Na de dood van Rosweyde nam zijn medewerker Godfried Henschen (Henschenius) de leiding over. Jean Bolland (Johannus Bollandus) (1596-1665) volgde op zijn beurt Henschenius op. Na de opheffing van de jezuïeten in 1773 verhuisden de Bollandisten naar Brussel. In 1788 werden ook de Bollandisten opgeheven. De Bollandisten zetten hun werk tot 1794 echter voort bij de norbertijnen in de Abdij van Tongerlo. Pas in 1845 verscheen er weer een deel van de Acta Sanctorum. Tegenwoordig werken zij in de Koninklijke Bibliotheek te Brussel. In 1643 verschenen de eerste delen van de Acta Sanctorum (Latijn: handelingen der heiligen). Het werk is geordend naar de feestdag van de heiligen, te beginnen met de maand januari. Tot nu toe zijn er 68 delen in folioformaat verschenen. In 1940 verscheen een inleidend deel, Propylaeum, voor de maand december. In het deel voor december dat sinds jaren op stapel staat, moet onder andere de hagiografie rond Nicolaas van Myra ontrafeld en geordend worden. Het hoge peil van de inleidingen en tekstuitgaven dwong al spoedig respect af, en vergissingen deden daar niet aan af. De Bollandist Daniël Papenbroch (1628-1714) meende dat vele Merovingische oorkonden en heiligenlevens door benedictijnen vervalst waren. Dit leidde tot een zeer gedegen reactie door de benedictijn Dom Jean Mabillon die vervolgens in zijn De re diplomatica (1681) de oorkondenleer als historische hulpwetenschap grondvestte. In dit boek ontwikkelde hij een methode voor het onderscheiden van echte van valse oorkonden, het discrimen veri ac falsi. Papenbroch bekende ruiterlijk zijn ongelijk. De Bollandisten werkten in de 18e eeuw met name samen met de benedictijnse congregatie van Saint Maur wier leden vele kerkhistorische studies en bronnenuitgaven verzorgden. In de negentiende eeuw konden filologen de methode der tekstkritiek die de Bollandisten hadden helpen ontwikkelen, verfijnen. De Bollandisten geven behalve de Acta Sanctorum een eigen tijdschrift uit, de Analecta Bollandiana. Ook verzorgen ze de Bibliographia Hagiographica Latina, de onmisbare bibliografie rond heiligenlevens.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)