rdfs:comment
| - Edward Wyznawca (1004 — 1066) - śwęty, król anglosaski, ostatni potomek Alfreda Wielkiego, syna Ethelreda II, księcia Normandii. Z powodu zwycięskiego najazdu Kanuta (Knuta) duńskiego w 1017 roku, który został ogłoszony królem Anglii, Edward musiał opuścić kraj i połowę życia spędził na wygnaniu u Roberta Diabła, księcia Normandii, krewniaka swego po matce. Po śmierci Kanuta synowie jego rządzili nieudolnie. Wywołali powstanie Anglo-Sasów, na których czele stanął Godwin, książę Wessexu. W 1042 roku Edward objął tron angielski.
|
abstract
| - Edward Wyznawca (1004 — 1066) - śwęty, król anglosaski, ostatni potomek Alfreda Wielkiego, syna Ethelreda II, księcia Normandii. Z powodu zwycięskiego najazdu Kanuta (Knuta) duńskiego w 1017 roku, który został ogłoszony królem Anglii, Edward musiał opuścić kraj i połowę życia spędził na wygnaniu u Roberta Diabła, księcia Normandii, krewniaka swego po matce. Po śmierci Kanuta synowie jego rządzili nieudolnie. Wywołali powstanie Anglo-Sasów, na których czele stanął Godwin, książę Wessexu. W 1042 roku Edward objął tron angielski. Ostatni saksończyk na tronie angielskim był człowiekiem słabego umysłu i woli, ascetą z usposobienia i Francuzem z wychowania. Z początku rządzili przybyli z nim Normanowie, potem Godwin, z którego córką Edytą Edward ożenił się w 1045. Po śmierci Godwina w 1053 rządził krajem syn jego Harald, zdolny, energiczny i ogólnie lubiąny; on też został po śmierci Edwarda wybrany na króla. Edward założył w 1065 słynne opactwo Westminsterskie, wzorowane na francuskim klasztorze w Cluny. W 1161 zaliczony został w poczet świętych. UT
|