[verbe du deuxième groupe — inchoatif] prononciations et variantes
* l. : [akarnaˈsi], encarnassir [eŋkarnaˈsi]
* p. : [akaʁnaˈsi]
* carnassir 1.
* habituer à manger de la chair 2.
* acharner → acarnar 1.
* s'habituer à la chair 2.
* s'acharner
* S'aprocharon de l'òst de Carlesmanhe e aquí se van acarnassir. références
* R1 : Mistral 1879Catégorie:ProvençalCatégorie:Languedocien
* R2 : Catégorie:Languedocien <a href="http://www.academiaoccitana.eu/diccionari/DGLO.pdf">http://www.academiaoccitana.eu/diccionari/DGLO.pdf</a> en ligne, Catégorie:Languedocien, Ubaud 2011Catégorie:Languedocien, Cantalausa 2002Catégorie:Languedocien,
[verbe du deuxième groupe — inchoatif] prononciations et variantes
* l. : [akarnaˈsi], encarnassir [eŋkarnaˈsi]
* p. : [akaʁnaˈsi]
* carnassir 1.
* habituer à manger de la chair 2.
* acharner → acarnar 1.
* s'habituer à la chair 2.
* s'acharner
* S'aprocharon de l'òst de Carlesmanhe e aquí se van acarnassir. références
* R1 : Mistral 1879Catégorie:ProvençalCatégorie:Languedocien
* R2 : Catégorie:Languedocien <a href="http://www.academiaoccitana.eu/diccionari/DGLO.pdf">http://www.academiaoccitana.eu/diccionari/DGLO.pdf</a> en ligne, Catégorie:Languedocien, Ubaud 2011Catégorie:Languedocien, Cantalausa 2002Catégorie:Languedocien,