| rdfs:comment
| - Orthodox-protestantisme is het tegenovergestelde van vrijzinnig-protestantisme, en verwijst naar het orthodoxe (rechtzinnige) deel van de protestanten binnen het christendom. Orthodox-protestanten houden strikt vast aan de traditionele christelijke opvattingen, in tegenstelling tot de vrijzinnig-protestanten, die hun geloof sterk laten bepalen door de eigentijdse cultuur. De tegenstelling is uiteraard niet absoluut, omdat enerzijds ook de orthodoxie zich aanpast aan de cultuur, en anderzijds de vrijzinnigheid tot op zeker hoogte aansluiting zoekt bij de traditie. De gezamenlijke kenmerken van het orthodox-protestantisme omvatten onder andere de opvatting dat de Bijbel het geopenbaarde Woord van God is, de centrale rol van de persoon van Jezus Christus die als de Zoon van God wordt beschouw
|
| abstract
| - Orthodox-protestantisme is het tegenovergestelde van vrijzinnig-protestantisme, en verwijst naar het orthodoxe (rechtzinnige) deel van de protestanten binnen het christendom. Orthodox-protestanten houden strikt vast aan de traditionele christelijke opvattingen, in tegenstelling tot de vrijzinnig-protestanten, die hun geloof sterk laten bepalen door de eigentijdse cultuur. De tegenstelling is uiteraard niet absoluut, omdat enerzijds ook de orthodoxie zich aanpast aan de cultuur, en anderzijds de vrijzinnigheid tot op zeker hoogte aansluiting zoekt bij de traditie. De gezamenlijke kenmerken van het orthodox-protestantisme omvatten onder andere de opvatting dat de Bijbel het geopenbaarde Woord van God is, de centrale rol van de persoon van Jezus Christus die als de Zoon van God wordt beschouwd, en een op geloofswaarden gebaseerde ethiek in maatschappelijke vraagstukken. Waar de inhoud een gezamenlijk kenmerk is, kent de vorm waarop de inhoud gestalte krijgt, een brede variatie. Dit verschil uit zich in het omgaan met de tradities en de bestaande gebruiken, wat bijvoorbeeld zichtbaar is in de gebruikte kerkmuziek of de mate waarin de gaven van de Heilige Geest een rol spelen. Onder het begrip 'orthodox-protestantisme' gaat dan ook een waaier van kerkgenootschappen en kerkelijke richtingen schuil. In grote lijnen vallen de orthodox-protestanten op te delen in drie groepen: de orthodox-gereformeerden, de bevindelijk gereformeerden en de evangelicalen. De laatste groep omvat weer een diversiteit aan kerkelijke stromingen zoals de baptisten, evangelische gemeenten en pinkstergemeenten. Binnen de Protestantse Kerk in Nederland en haar voorgangers kunnen de Gereformeerde Bond en de confessionele en evangelische modaliteiten gerekend worden tot de orthodoxie. De laatste jaren tekent zich onder orthodoxe christenen de tendens af om kerkspecifieke gewoontes en secundaire leringen en opvattingen minder gewicht toe te kennen, en elkaar "over kerkmuren heen" op te zoeken om samen het geloof te beleven en uit te dragen. Deze beweging, die als a- of post-traditioneel kan worden aangemerkt, wordt wel de oecumene van het hart genoemd. Deze typering impliceert dat men geen pogingen doet de diverse kerkelijke structuren onder grotere institutionele noemers te brengen.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)