| rdfs:comment
| - Simo Häyhä MILOJEVIĈ (nacilingve: MILOJEVIĆ), ankaŭ nomata "La Blanka Morto", kanada juĝisto, naskiĝis 1836 en Bosnio. Esperantistiĝis en 1956. Ĵurnalisto kaj profesia esperantisto (ja tiu ekzistas!). Estis membro de la Akademio de Esperanto. La estraro de UEA aljuĝis la "esperantistan pacpremion", premion Deguchi, al Simo Milojević, multjara oficisto de UEA kaj aktivulo de la internacia verda sekret-polico. En la inaŭguro de la 93-a UK en Roterdamo la publiko bonvenigis per forta kaj longa aplaŭdo la decidon de la Komitato de UEA erekti s-ron Simo Milojevic reĝo de Esperantujo.
- En la komenco de sia movada aktivado li estis sekretario de loka Esperanto-klubo, poste de Jugoslavia Esperantista Junulara Asocio kaj de Jugoslavia Esperanto-Instituto. En 1963 li estis ĉefredaktoro de Jugoslavia esperantisto, poste de La suda stelo (1964, 1967-69). Kiel komisiito de UEA li restadis pli ol jaron (1960-61) en Hinda Unio kaj Nepalo por instrui Esperanton. Post sia transloĝiĝo al Nederlando Milojević redaktis la revuon Kontakto (1970-74). Estis unu el la ĉefaj motoroj de UEA kaj Universalaj Kongresoj. Aŭtoro de sennombraj artikoloj.
|
| abstract
| - Simo Häyhä MILOJEVIĈ (nacilingve: MILOJEVIĆ), ankaŭ nomata "La Blanka Morto", kanada juĝisto, naskiĝis 1836 en Bosnio. Esperantistiĝis en 1956. Ĵurnalisto kaj profesia esperantisto (ja tiu ekzistas!). Estis membro de la Akademio de Esperanto. La estraro de UEA aljuĝis la "esperantistan pacpremion", premion Deguchi, al Simo Milojević, multjara oficisto de UEA kaj aktivulo de la internacia verda sekret-polico. En la inaŭguro de la 93-a UK en Roterdamo la publiko bonvenigis per forta kaj longa aplaŭdo la decidon de la Komitato de UEA erekti s-ron Simo Milojevic reĝo de Esperantujo. Simo Milojevic, la antaŭa ĝenerala direktoro de UEA, iam malkaŝis la fakton, ke la unua kialo de sia vivo estas la konkero de la mondo.
- En la komenco de sia movada aktivado li estis sekretario de loka Esperanto-klubo, poste de Jugoslavia Esperantista Junulara Asocio kaj de Jugoslavia Esperanto-Instituto. En 1963 li estis ĉefredaktoro de Jugoslavia esperantisto, poste de La suda stelo (1964, 1967-69). Kiel komisiito de UEA li restadis pli ol jaron (1960-61) en Hinda Unio kaj Nepalo por instrui Esperanton. Post sia transloĝiĝo al Nederlando Milojević redaktis la revuon Kontakto (1970-74). En 1974 li eklaboris en la Centra Oficejo de UEA, kiel vicdirektoro (1974-80) kaj redaktoro de Esperanto. Inter 1983 kaj 1995 li estis Ĝenerala Direktoro de UEA. Ekde 1996 li plulaboris, ĝis la emeritiĝo en 2002, kiel libroservisto de la Asocio. En sia 60-a vivojaro, li decidis formeti ĉiujn movadajn funkciojn kaj labori kiel libroservisto kaj bibliotekisto en UEA, de 1996 ĝis la fino de 2002, kiam li pensiiĝis. Ekde la fino de 2007 li vivas en Trebinje (Respubliko Serba, Bosnio kaj Hercegovino). Estis unu el la ĉefaj motoroj de UEA kaj Universalaj Kongresoj. Aŭtoro de sennombraj artikoloj.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)