| rdfs:comment
| - Był to najzwyklejszy dzień w wiosce Remo. Niektórzy uprawiali rosnące na Mandalorze rośliny, inni wykonywali zlecenia i wracali z mnóstwem kredytów. W ten też dzień Dather poszedł trenować do swojego mentora, mistrza Suvera. Wszedł powoli do domu mistrza. Wszędzie było pełno łupów wojennych, starych zbroi czy blasterów. A na samym środku pokoju, sam stał mistrz we własnej osobie. -Witaj, Dather. Przyszedłeś po trening, zgadza się? -Właściwie to...tak. -Dobrze więc, synu, zaczynajmy. Pod koniec treningu mam ci coś ważnego do powiedzenia. thumb|Wioska klanu Remo
|
| abstract
| - Był to najzwyklejszy dzień w wiosce Remo. Niektórzy uprawiali rosnące na Mandalorze rośliny, inni wykonywali zlecenia i wracali z mnóstwem kredytów. W ten też dzień Dather poszedł trenować do swojego mentora, mistrza Suvera. Wszedł powoli do domu mistrza. Wszędzie było pełno łupów wojennych, starych zbroi czy blasterów. A na samym środku pokoju, sam stał mistrz we własnej osobie. -Witaj, Dather. Przyszedłeś po trening, zgadza się? -Właściwie to...tak. -Dobrze więc, synu, zaczynajmy. Pod koniec treningu mam ci coś ważnego do powiedzenia. thumb|Wioska klanu Remo Tak więc Dather trenował zgodnie z rutyną. Chciał być dobrze wyszkolonym najemnikiem, jak inny członkowie klanu.Pod koniec treningu mistrz zawował go do siebie. Zawołał też niewolnicę, która przyniosła jedzenie oraz wino. thumb|Dather Remo w zbroi swojego mistrza -Słuchaj, Dather, myślę, że trenujesz już ostatni raz. -Jak to? Odchodzisz? -Nie wiem. Ale czuję, że niedługo to się zdarzy. Nie jestem Jedi i tym bardziej nie jestem wrażliwy na Moc, ale czuję, że zbliża się jakieś niebezpieczeństwo. -No a co ze mną? Nie możesz przecież mnie tak po prostu opuścić! -Każdy ma swój czas, Dather. Kiedyś to zrozumiesz. A co do twojego pytania, to już sam powienieneś wiedzieć, że staniesz się tacy jak inny członkowie wioski. Będziesz łowcą nagród. Najemnikiem, który wykonuje zlecenia dla bogatych oficjeli i gangsterów, aby dla nich łapać lub zabijać kogo zechcą i zdobywać dużą sumę w kredytach. Nim właśnie będziesz. Tak jak każdy w tej wiosce. Tak jak ja, tak jak twój ojciec... -Znałeś mojego ojca. -Ech... Kiedyś ci opowiem. Ale jeszcze nie teraz. -No to...żegnaj. mistrzu. I Dather wrócił do domu. Nagle jednak usłyszał wielki wybuch. Dom zaczął się sypać i się zawalił. Ledwo żywy Dather słyszał jeszcze dźwięki blasterów, wybuchów, maszyn..... Nagle stracił przytomność. -Baronie, skończyliśmy robotę. Rozwalilismy tą wioskę. Niestety, straciłem wielu ludzi. thumb|Najeźdźca -Jesteś pewnien, że nikt nie przeżył, kapitanie? - Odpowiedział surowym tonem baron. -Raczej tak. Nikt by tego nie przeżył, hehe. - Oznajmił kapitan. -Mam nadzieję. I odpowiadasz mi głową, jeśli któryś z tych podłych Mandalorian przeżył w tej wiosce. A teraz wracamy! Baron, kapitan i żołnierze odlecieli. Nagle z ruin domu wygramolił się Dather. Był wpół żywy. Cudem udało mu się przeżyć. Wstał i rozejrzał się po wiosce. Wszędzie z domów pozostały ruiny. Spotrzegł nagle... martwego mistrza Suvera. -Jasna cholera, ty też mistrzu? Ci najeźdźcy zabili każdego! Każdego!!! Dather wstał i podszedł do zwłok swojego dawnego mistrza. Zdjął hełm i zbroję. -Hmm, myślę, że będzie pasować. - Rozmyślał, po czym ją założył. Pasowała jak ulał. Potem w zgliszczach wioski znalazł myśliwiec. - Wiem co zrobię. Zostanę łowcą nagród, jak to mówił mistrz Suver. Będę ostatni z klanu Remo! Zbiorę dużo kredytów, zakupię broń i rozsprawię się z tamtymi zasranymi najeźdźcami! Po czym Dather wszedł do myśliwca i odcleciał. Odleciał z chęcią zemsty.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)