| rdfs:comment
| - Ulica Mazowiecka – ulica położona w Śródmieściu Północnym, która biegnie od ul. Świętokrzyskiej do ul. Kredytowej. Ulica wywodzi się z dawnego traktu północ-południe wzdłuż Wałów Zygmuntowskich, więc istniała już na pewno w XVII wieku, później łączyła dziedziniec Pałacu Saskiego z drogą Grzybów-Ujazdów. Zaczęto ją regulować w 1725 roku, biegła wówczas od ul. Królewskiej do ul. Świętokrzyskiej, obecną nazwę uzyskała około 1770 roku w nawiązaniu do faktu, że przy ulicy znajdował się wówczas pałac wojewody mazowieckiego. Oprócz pałacu przy ulicy znajdowały się jeszcze jedynie dwa murowane domy, gdyż dużą połać terenu zajmowały ogrody świętokrzyskie misjonarzy.
|
| abstract
| - Ulica Mazowiecka – ulica położona w Śródmieściu Północnym, która biegnie od ul. Świętokrzyskiej do ul. Kredytowej. Ulica wywodzi się z dawnego traktu północ-południe wzdłuż Wałów Zygmuntowskich, więc istniała już na pewno w XVII wieku, później łączyła dziedziniec Pałacu Saskiego z drogą Grzybów-Ujazdów. Zaczęto ją regulować w 1725 roku, biegła wówczas od ul. Królewskiej do ul. Świętokrzyskiej, obecną nazwę uzyskała około 1770 roku w nawiązaniu do faktu, że przy ulicy znajdował się wówczas pałac wojewody mazowieckiego. Oprócz pałacu przy ulicy znajdowały się jeszcze jedynie dwa murowane domy, gdyż dużą połać terenu zajmowały ogrody świętokrzyskie misjonarzy. Rozwój ulicy przyniósł XIX wiek, w 1825 część ulicy zajął plac Małachowskiego, a w 1831 roku założona została fabryka sprzętów żelaznych Braci Jana i Leona Drewsów. Rozwój został szczególnie spotęgowany przez przebicie nowych ulic: Erywańskiej (dziś Kredytowa) oraz Berga (dziś Traugutta), dzięki temu ulica szybko została zabudowana kamienicami, w których ulokowały się liczne konsulaty, m.in.: włoski, perski oraz belgijski. Tutaj w 1894 roku położono pierwszy w Warszawie asfalt. W okresie międzywojennym ulica była zaciszna, chętnie zamieszkiwana przez artystów, w tym Juliana Tuwima (nr 7) i Ludwika Sempolińskiego (nr 10), stanowiła także ważny punkt na rozrywkowej mapie miasta – pod nr 12 znajdowała się popularna kawiarnia "Mała Ziemiańska", w pobliżu działała też księgarnia Jakuba Mortkowicza oraz redakcje czasopism. Kursowała tędy linia autobusowa A. Ulica znajdowała się wówczas na terenie Komisariatu I Krakowskie Przedmieście. Zabudowa ulicy została znacznie zniszczona podczas II wojny światowej, szczególnie w czasie powstania warszawskiego, gdyż pierwsze walki wybuchły tu 1 sierpnia jeszcze przed nastaniem godziny "W". Podczas odbudowy wiele obiektów rozebrano lub częściowo rozebrano i odbudowano ze znacznym uproszczeniem. Dnia 8 stycznia 1948 roku uruchomiono wzdłuż ulicy linię trolejbusową, która istniała do 1972 roku (ostatnia była linia 53), potem ulicą kursowały już tylko autobusy (linia 179). Odtworzono bramę wjazdową na teren Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, za którą w latach 60. XX wieku wybudowano gmach Domu Artysty Plastyka. W czasach komunizmu działało tutaj także kino Studio (nr 6/8). W 1965 roku założenie urbanistyczne ulicy wpisano do rejestru zabytków. Współcześnie ulica także jest ważnym zagłębieniem klubowo-rozrywkowym, znajdują się tu takie kluby jak: Tygmont, U Artystów czy Paparazzi. W 2010 roku wzdłuż ulicy zamontowano nowe latarnie, stylizowane na przedwojenne, według modelu z 1928 roku, a w 2014 roku przebudowano skrzyżowanie z ul. Świętokrzyską. [[Plik:Mazowiecka (nr 11).JPG|right|thumb|250px|Kamienica Wilhelma Emmela]] [[Plik:Mazowiecka (nr 7, tablica).JPG|right|thumb|250px|Tablica upamiętniająca Tadeusza Kulisiewcza na budynku nr 7]] Ulica rozpoczyna swój bieg od zbiegu z ul. Świętokrzyską i pl. Powstańców Warszawy, po czym kieruje się na północ, i mijając po drodze ul. Dowcip (która nie łączy się z Mazowiecką) wpada na pl. Małachowskiego, u zbiegu z Kredytową i Traugutta. Wzdłuż ul. Mazowieckiej znajdują się następujące obiekty:
* ul. Mazowiecka 2 – Biurowiec Mazowiecka 2/4
* ul. Mazowiecka 4 – Kamienica Grotowskich, wcześniej w tym miejscu znajdował się pałac Rudzińskich
* ul. Mazowiecka 9 – Kamienica hr. Starzyńskiej
* ul. Mazowiecka 10 – Kamienica Stanisława Zamoyskiego, w niej Hotel Mazowiecki
* ul. Mazowiecka 11 – Kamienica Wilhelma Emmela
* ul. Mazowiecka 11a – Dom Artysty Plastyka
* ul. Mazowiecka 12 – Kamienica Rozenata
* ul. Mazowiecka 13 – Gmach Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego
* ul. Mazowiecka 20 – Kamienica Edwarda Raczyńskiego Spośród nieistniejących obiektów należy także wymienić:
* ul. Mazowiecka 1 – Kamienica hr. Ostrowskiego
* ul. Mazowiecka 2 – Kamienica Straklińskiego
* ul. Mazowiecka 3 – Kamienica hr. Ostrowskiego
* ul. Mazowiecka 6 – Kamienica Benedykta Zielonki
* ul. Mazowiecka 7 – Kamienica Lilpopów
* ul. Mazowiecka 16 – Kamienica Kosseckiego
* ul. Mazowiecka 18 – Kamienica Adolfa Schmidta Na budynkach wzdłuż ul. Mazowieckiej znajdują się także liczne tablice pamiątkowe, które upamiętniają: właz kanalizacyjny służący powstańczej Warszawie (nr 3/5), Stanisława Moniuszkę (nr 3/5), Jerzego Żurawlewa (nr 3/5), Tadeusza Kulisiewicza (nr 7), Jakuba Mortkowicza (nr 12) oraz Emilię Szteinbokównę i jej gimnazjum (nr 12).
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)