Attributes | Values |
---|
rdf:type
| |
rdfs:label
| |
rdfs:comment
| - Witold Andrzej Karczewski (ur. 30 sierpnia 1930 we Lwowie, zm. 22 czerwca 2008 w Warszawie) – polski lekarz neurofizjolog, profesor, minister. Ukończył studia w Akademii Medycznej w Warszawie. Obronił następnie doktorat i habilitację. W 1971 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1979 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Przez wiele lat pełnił funkcję kierownika Zakładu Neurofizjologii. Zajmował także stanowisko zastępcy dyrektora w Centrum Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej Polskiej Akademii Nauk. W PAN wchodził też w skład Komitetu Etyki w Nauce Polskiej.
|
funkcja
| |
dcterms:subject
| |
Następca
| |
dbkwik:resource/R7JRX8jvWDXyEFnNfekmRQ==
| |
dbkwik:polacy/prop...iPageUsesTemplate
| |
dbkwik:resource/7WcNMlTf4NyFYxn7LPfW7w==
| |
dbkwik:resource/GD2uLVKDZzyE2vxPvO5QTQ==
| |
dbkwik:resource/HtcJ1GLMUZlQe6xu_TXYBQ==
| |
OD
| |
DO
| |
polityk
| |
abstract
| - Witold Andrzej Karczewski (ur. 30 sierpnia 1930 we Lwowie, zm. 22 czerwca 2008 w Warszawie) – polski lekarz neurofizjolog, profesor, minister. Ukończył studia w Akademii Medycznej w Warszawie. Obronił następnie doktorat i habilitację. W 1971 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1979 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Przez wiele lat pełnił funkcję kierownika Zakładu Neurofizjologii. Zajmował także stanowisko zastępcy dyrektora w Centrum Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej Polskiej Akademii Nauk. W PAN wchodził też w skład Komitetu Etyki w Nauce Polskiej. W latach 1953-1981 należał do PZPR, później pozostał bezpartyjny. W latach 80. wspierał opozycję demokratyczną, działał w niejawnym Społecznym Komitecie Nauki. W 1980 znalazł się wśród założycieli Towarzystwa Popierania i Krzewienia Nauk, przez rok był jego wiceprezesem, a po ponownym rozpoczęciu działalności w 1989 przez trzy lata prezesem. Był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności. Po 1990 był też ekspertem Światowej Organizacji Zdrowia, przewodniczącym rady Polskiej Fundacji Upowszechniania Nauki, członkiem różnych zespołów doradczych w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Od 1991 do 1995 sprawował urząd ministra – członka Rady Ministrów i przewodniczącego Komitetu Badań Naukowych w czterech kolejnych rządach.
|