Willem Sluyter (Neede, 1627 - 1673) was een Nederlandse predikant en dichter. Sluyter werd geboren in Neede als zoon van Tilman Sluyter en Geertjen Saalkink welke te Neede huwden in 1625. Hij studeerde theologie in Utrecht bij Gijsbertus Voetius. In 1652 werd hij predikant te Eibergen. In het Rampjaar 1672 moest hij zijn gemeente ontvluchten, toen de bisschop van Munster, Bernhard van Galen Oost-Nederland bezette. Sluyter schreef zowel religieuze poëzie als lofzangen op het eenvoudige leven op het platteland.
Willem Sluyter (Neede, 1627 - 1673) was een Nederlandse predikant en dichter. Sluyter werd geboren in Neede als zoon van Tilman Sluyter en Geertjen Saalkink welke te Neede huwden in 1625. Hij studeerde theologie in Utrecht bij Gijsbertus Voetius. In 1652 werd hij predikant te Eibergen. In het Rampjaar 1672 moest hij zijn gemeente ontvluchten, toen de bisschop van Munster, Bernhard van Galen Oost-Nederland bezette. In 1662 was hij te Borculo getrouwd met Margareta Sibylla Hoornaert, dochter van Joannes Hoornaert, rentmeester van de heer van Borculo. In 1664 werd hun zoon Johannes gedoopt. Deze werd later predikant te Raalte. Sluyter schreef zowel religieuze poëzie als lofzangen op het eenvoudige leven op het platteland. Sluyter werd tot ver in de negentiende eeuw nog in de Achterhoek gelezen door de plattelandsbevolking.