Attributes | Values |
---|
rdfs:label
| |
rdfs:comment
| - Horodniczy - zwany niekiedy „wyszogrodzkim”. Skrzetuski powiada, iż urzędnik ten ziemski, w Litwie tylko znany, „od straży grodów czyli zamków warownych imię ma". Był rodzajem starosty grodowego i komendanta fortecy. Zamek wileński był w zawiadywaniu „horodniczego wileńskiego". Oprócz wileńskiego znani są horodniczowie: witebscy, połoccy, mińscy, mścisławscy, orszańscy i kilkunastu innych. Hartknoch nazywa ich po łacinie aediles, Lengnich za Hejdensteinem: monimenłorum curatores. „Gdzie te urzędy są — mówi statut Litewski — będą mieć sobie od starostów więźnie poruczone, a gdzie wyszogrodzkich albo horodniczych nie masz, tam podstarości".Księga Rzeczy Polskich wyd. Macierzy Polskiej (1898) Kategoria:Urzędy w dawnej Polsce
|
dcterms:subject
| |
dbkwik:tradycja/pr...iPageUsesTemplate
| |
abstract
| - Horodniczy - zwany niekiedy „wyszogrodzkim”. Skrzetuski powiada, iż urzędnik ten ziemski, w Litwie tylko znany, „od straży grodów czyli zamków warownych imię ma". Był rodzajem starosty grodowego i komendanta fortecy. Zamek wileński był w zawiadywaniu „horodniczego wileńskiego". Oprócz wileńskiego znani są horodniczowie: witebscy, połoccy, mińscy, mścisławscy, orszańscy i kilkunastu innych. Hartknoch nazywa ich po łacinie aediles, Lengnich za Hejdensteinem: monimenłorum curatores. „Gdzie te urzędy są — mówi statut Litewski — będą mieć sobie od starostów więźnie poruczone, a gdzie wyszogrodzkich albo horodniczych nie masz, tam podstarości".Księga Rzeczy Polskich wyd. Macierzy Polskiej (1898) Kategoria:Urzędy w dawnej Polsce
|