| abstract
| - Op een bepaald punt voor het uitbarsten van de Rode Berg in 4E 05, verliet Neloth het eiland en verhuisde hij naar Solstheim, waar hij zijn citadel, Tel Mithryn, en de omliggende gebouwen deed groeien met stekken die hij meegebracht had uit Morrowind. Hij heeft ook een paar Silt Strijders getransplanteerd toen hij arriveerde, maar geen enkele lijkt het overleefd te hebben. Het was rond deze tijd dat hij begon met het bestuderen van de as en gesmolten rotsen van de Rode Berg die op de kusten van Solstheim landden. Hij noemde hen Hartenstenen en leerde dat ze capaciteit hadden op Asbroed op te roepen van stukjes bot begraven in het nabije as. Neloth leidde af dat omdat ze naast het Hart van Lorkhan gelegen hadden gedurende millennia, een deel van de kracht ervan in deze stenen gesijpeld moest zijn. Dit zorgde ervoor dat hij geloofde dat ze geheimen bevatten die een grote macht kunnen ontsluiten. Zijn kennis van hartenstenen gebruikend, maakte hij een Staf Betovenaar, wat een uitzonderlijke kunst ver boven de vaardigheden van vele tovenaars en magiërs was. Door een grote Hartensteen gedreven was het in staat om staven van alle scholen van magie te betoveren, zolang een hartensteen gebruikt werd tijdens het proces van het doordringen. File:Black Book.png Bovenop zijn obscure onderzoek, vervolgde Neloth ook een interesse in het verkrijgen van Daedrische artefacten, meer bepaald deze toegewezen aan Hermaeus Mora. Hij spendeerde vele jaren naar het zoeken van de Oghma Infinium, zonder succes, maar slaagde er wel in een Zwart Boek te verkrijgen, één van de vele boeken van geheime kennis verspreid over de wereld. Gebruik makend van dit boek ontdekte hij de plaats van een ander boek in de ruïnes van Nchardak, een Dwemer ruïne op de oostelijke kust van Solstheim. Na een deel van de ruïne te hebben onderzocht, ontdekte hij dat het boek verzegeld was in een beschermende ruimte die hij niet kon openen. Hij besloot de ruïnes te verzegelen om nieuwsgierigen weg te houden totdat hij een manier kon vinden om de ruimte te openen. Tientallen jaren later nam hij een mycoloog genaamd Elynea Mothren in dienst. Zij werd verantwoordelijke voor het verzorgen en voeden van zijn toren, en later nam hij ook een leerling genaamd Ildari Sarothril aan. Ildari was koppig met een sterke interesse voor magie, maar haar lust voor macht zorgde ervoor dat ze Neloth continu duwde in het haar meer leren. Verdergaand met zijn onderzoek in hartenstenen begon Neloth lijkschouwingen uit te voeren op Spriggans, wat hem deed gelovend at een hartensteen in de borst van een persoon kon ingeplant worden, wat leidde tot een grote kracht. Hij overwoog het om zijn eigen hart te vervangen met een hartensteen, maar Ildari was overgehaald zijn testonderwerp te komen met de belofte van grote kracht en glorie. Neloth houdt vol dat Ildari vrijwilliger was om hem op haar te laten opereren, maar het wordt gesuggereerd dat ze eigenlijk geen keuze had. In 4E 181 voerde hij de operatie die resulteerde in Ildari's hart vervangen door een hartensteen uit. Het experiment faalde echter en Ildari stierf als resultaat. Neloth, lichtjes geïrriteerd door deze tegenslag, liet haar begraven in het kerkhof achter Tel Mithryn. Na dit voorval nam hij Talvas Fathryon als zijn nieuwe leerling en zette hij zijn onderzoek verder.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)