Andrzej Meissner (ur. 18 września 1923 w Poznaniu, zm. 26 czerwca 2008 w Koninie) – polski polityk związany z narodową demokracją. Syn Czesława Meissnera i Haliny z Lutosławskich. W latach 1938-1939 działacz Narodowej Organizacji Gimnazjalnej. II wojnę światową spędził w Warszawie. Od 1943 członek Stronnictwa Narodowego i żołnierz Armii Krajowej, w której awansował do stopnia kaprala. Uczestnik powstania warszawskiego. Po upadku powstania, od października 1944 do kwietnia 1945 więzień Stalagu XI B-Fallingbostel. Po wyzwoleniu obozu żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.
Andrzej Meissner (ur. 18 września 1923 w Poznaniu, zm. 26 czerwca 2008 w Koninie) – polski polityk związany z narodową demokracją. Syn Czesława Meissnera i Haliny z Lutosławskich. W latach 1938-1939 działacz Narodowej Organizacji Gimnazjalnej. II wojnę światową spędził w Warszawie. Od 1943 członek Stronnictwa Narodowego i żołnierz Armii Krajowej, w której awansował do stopnia kaprala. Uczestnik powstania warszawskiego. Po upadku powstania, od października 1944 do kwietnia 1945 więzień Stalagu XI B-Fallingbostel. Po wyzwoleniu obozu żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. W 1947 powrócił do kraju. W 1952 roku ukończył Szkołę Główną Planowania i Statystyki i przeprowadził się do Szczecina. Pracował przy budowie elektrowni, m.in. w Szczecinie, Bełchatowie, Koninie, a także w Niemczech i Turcji. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.