| Attributes | Values |
|---|
| rdfs:label
| - Wspomnienia, pamięć i przeszłość
|
| rdfs:comment
| - Odeszły jak zwykle. Choćbym chciał to nie pamiętam. Choćbym się starał to i tak zapomnę. Powrócić do nich chcę i choćbym zmieniać Ich nie mógł to przeżyć raz jeszcze pragnę. Setki osób miniętych bez uczuć, setki miniętych mimo chęci, Setki niepoznane choć wielce szukane, setki spotkane Jednakże na wieczność zapomniane. Uczucia piękne i smutne, uczucia wielkie i te mniejsze. Pierwszy pocałunek, pierwsza partnerka, pierwszy stosunek. I miliardy innych mniejszych jednakże równie szybko straconych. Bóle, cierpienie, żale, smutki choć okropne i bolesne To i do nich bym powrócił choćby na chwilę.
|
| dcterms:subject
| |
| Tytuł
| - Wspomnienia, pamięć i przeszłość
|
| dbkwik:resource/WglBShsp9V9mYtToH6YeZw==
| |
| dbkwik:wiersze/pro...iPageUsesTemplate
| |
| Autor
| |
| abstract
| - Odeszły jak zwykle. Choćbym chciał to nie pamiętam. Choćbym się starał to i tak zapomnę. Powrócić do nich chcę i choćbym zmieniać Ich nie mógł to przeżyć raz jeszcze pragnę. Setki osób miniętych bez uczuć, setki miniętych mimo chęci, Setki niepoznane choć wielce szukane, setki spotkane Jednakże na wieczność zapomniane. Uczucia piękne i smutne, uczucia wielkie i te mniejsze. Pierwszy pocałunek, pierwsza partnerka, pierwszy stosunek. I miliardy innych mniejszych jednakże równie szybko straconych. Bóle, cierpienie, żale, smutki choć okropne i bolesne To i do nich bym powrócił choćby na chwilę. Złodzieje będący w mym umyśle ciągle kradną. Ciągle coraz więcej i ciągle coraz ważniejsze Sprawy. Procesu tego przerwać nie mogę Choć pragnę, choć proszę i błagam To złodzieje mych próśb nie słuchają. Proces powolny i bolesny jednakże trudny do zauważenia. Nie chcę więcej! Chcę pamiętać wszystko co doznałem w życiu Rzeczy przykre i mniej, rzeczy piękne i nie. Wrócić do nich pragnę i choćbym kształtować i zmieniać Ich nie mógł to odczuć jeszcze raz bym chciał. Dusza bez wspomnień jest pusta i cierpi ponad wszystkie katusze Ale los niewzruszony na to jest i swych złodziei nasyła By odebrać nam ich resztki. Byśmy na zawsze pozostali w bólu I umarli pamiętając nic i cierpiąc ponad wszystko. Przeszłość na zawsze utracona jednakże utrwalona Wspomnieniami które odchodzą lecz czasem wracają. Łzy wtedy zalewają twarz lecz nie łzy bólu A tęsknoty za przeszłością. Pamięć zawodną lecz gdy trzeba to pamięta Choćby nie chciała i nie powinna to Zostaje mimo złodziei umysłu. Image:CC-BY-SA icon.svg cc-by-sa
|
| is wikipage disambiguates
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)