abstract
| - Κατηγορία:Βελτίωση Αμερικανός σκηνοθέτης που δεν έχει καμία απολύτως συγγένεια με τον εκατομμυριούχο Γερμανό ραλίστα της F1, Μίκαελ Σουμάχερ, αλλά ούτε και με τον Γερμανό τερματοφύλακα-καρατέκα, Τόνι Σουμάχερ, αν και οι δύο ταινίες Μπάτμαν που γύρισε έκαναν μερικούς θεατές να νομίζουν ότι ο σκηνοθέτης υπεύθυνος για το χάλι τους δεν ήταν άλλος από τον ραλίστα που δοκίμασε τις δυνάμεις του (ή μάλλον τις ανικανότητές του) στον κινηματογράφο. Ο Τζόελ Σουμάχερ είναι θρυλικός για τα St. Elmo's Fire (Το Μπαράκι του Σαν Έλμο), το Lost Boys (Τα παιδιά της νύχτας), το Flatliners (Ταξιδιώτες στην άλλη ζωή) αλλά και το Falling Down (Ξεχωριστή Ημέρα), γνωστό για τον Μάικλ Ντάγκλας που τα κάνει όλα λίμπα, αλλά και για το τραγουδάκι των Iron Maiden που εμπνεύστηκε από την ταινία Man on the Edge (Στενά Περιθώρια). Με την προαναφερθείσα μετατροπή του σκοτεινού ιππότη του Τιμ Μπάρτον σε διασκεδαστή παιδικών ματιών με πλαστικές ρώγες στη στολή του, κέρδισε το μίσος των απανταχού κομιξόβιων, αλλά αυτό είναι μια παλιά ιστορία των 90s. Ως λάτρης της αριθμολογίας έχει σκηνοθετήσει τις παγκοσμίου φήμης ταινίες "1:30", "Twelve" ή 12, "Ο αριθμός 23", "8 χιλιοστά" και όχι τις "'9 ίντσες'", προσπάθησε να μιμηθεί ανεπιτυχώς τον Wiz στο "The Wiz", είναι παντρεμένος με μια γυναίκα που ζαρώνει (The incredible shrinking woman), ενώ δήλωσε ακόμη μέσω του σκηνοθετικού του ταλέντου ότι θα ήθελε να πεθάνει νέος (Dying Young) μέσα σε Τηλε...φονικό θάλαμο (Phone Booth) την ώρα που τα ξαδέλφια του (Cousins) θα πλένουν το αυτοκίνητό του στο πλυντήριο αυτοκινήτων. (Car Wash).
|