Schron wybudowany przez Niemców na Winogradach w czasach II wojny światowej (1944 r.) miał pełnić rolę radiostacji dalekosiężnej. Budowla jednak nigdy do tego celu nie została wykorzystana. Był to jeden z trzech naziemnych ciężkich schronów przeciwlotniczych specjalnego przeznaczenia (obok schronów zlokalizowanych przy ulicy Kościuszki i na osiedlu Kopernika) zbudowanych w tym czasie w Poznaniu.
Schron wybudowany przez Niemców na Winogradach w czasach II wojny światowej (1944 r.) miał pełnić rolę radiostacji dalekosiężnej. Budowla jednak nigdy do tego celu nie została wykorzystana. Był to jeden z trzech naziemnych ciężkich schronów przeciwlotniczych specjalnego przeznaczenia (obok schronów zlokalizowanych przy ulicy Kościuszki i na osiedlu Kopernika) zbudowanych w tym czasie w Poznaniu. Konstrukcja była odporna na bomby burzące oraz dzięki śluzom gazowym na działanie gazów bojowych. Dodatkowo wyposażono go w agregat prądotwórczy, system filtrów powietrza, windę oraz zaplecze socjalne. W schronie znajdowała się jednobiegowa klatka schodowa oraz niewielka winda. Budowla była przeznaczona dla centrali łączności dalekosiężnej i połączona kablem z pocztą przy Poststrasse (obecnie ulica 23 Lutego).