| abstract
| - 250px|thumb|Gnilnik w D&D Next 250px|thumb|Gnilnik 250px|thumb|Gnilnik w wizji Tony'ego Di Terlizzi Gnilniki (w czwartej edycji gnilce, ang. shambling mound) to roślinne formy życia, przypominające humanoida zbudowanego z gnijącej masy roślinnej, którą kieruje mózgopodobna grzybnia ulokowana w klatce piersiowej. Dochodzą do 3 metrów wysokości i 60 cm grubości. Gnilniki są spotykane w regionach o wysokiej wilgotności i obfitej wegetacji. Bagna, mokradła i mroczne lasy deszczowe są ich ulubionymi siedliskami, choć można je też napotkać w wilgotnych podziemiach. Są samotnikami i rzadko spotyka się więcej niż jednego na raz. Gnilniki potrafią poruszać się bezszelestnie w swoim naturalnym środowisku, a naturalne podobieństwo do otoczenia sprawia, że bardzo trudno je zauważyć, jeśli sobie tego nie życzą. Często czatują, zanurzone w bagnie, tylko aby we właściwym momencie błyskawicznie wyskoczyć i pochwycić zaskoczoną ofiarę. Są też doskonałymi pływakami i nieraz zakradają się nocą do obozowisk nieświadomych zagrożenia podróżników. W walce gnilniki posługują się swymi potężnymi, podobnymi do rąk mackami. Dążą do oplątania przeciwnika lepkimi i wijącymi się pnączami, z których składają się ich kończyny. Tak obezwładniona istota, jeśli nie zostanie w porę uwolniona, dusi się wskutek zatkania dróg oddechowych szlamem i zgnilizną. Rozkładająca się roślinność, chroniąca położone wewnątrz kluczowe organy sprawia, że gnilniki są odporne na broń obuchową i mało wrażliwe na inne rodzaje ataków fizycznych. Ogień również nie jest przeciw nim zbyt skuteczny, natomiast elektryczność wręcz pobudza ich wzrost. Istotę można zabić poprzez odcięcie dostatecznej ilości pnączy i zgniłej masy, nigdy jednak nie ma pewności, że została ostatecznie zabita. Jeśli obrażenia nie były zbyt poważne, gnilnik w ciągu kilkunastu godzin regeneruje swe ciało, korzystając z dostępnej wokoło masy gnijących roślin i powstaje, w pełni zdrowy i wściekły.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)