Unlike his father—who had followed Númenórean practice and yielded the sceptre before age debilitated him — Tar-Atanamir refused to lay down his Lordship before he died. He clung to the throne, and to life, far too long, lending himself the name "the Unwilling."
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Tar-Ancalimon
- Tar-Ancalimon
- Tar-Ancalimon
- Tar-Ancalimon
|
| rdfs:comment
| - Unlike his father—who had followed Númenórean practice and yielded the sceptre before age debilitated him — Tar-Atanamir refused to lay down his Lordship before he died. He clung to the throne, and to life, far too long, lending himself the name "the Unwilling."
- Tar-Ancalimon was the fourteenth King of Númenor. He succeeded his father, Tar-Atanamir.
- Il nome Ancalimon deriva dal Quenya e significa "Molto Luminoso".
- Tar-Ancalimon (DE 1986 – DE 2386) - dwunasty król i czternasty władca Númenoru. Rządził od 2221 roku Drugiej Ery, aż do śmierci. Był synem Tar-Atanamira. Za jego panowania wśród Númenorejczyków dokonał się najważniejszy w historii podział mieszkańców królestwa na Wiernych (zwanych też Przyjaciółmi Elfów, bądź Elendili) i Ludzi Króla. O ile pierwsi dalej byli życzliwi w stosunku do Eldarów, szanowali i czcili Valarów, o tyle drudzy całkowicie odrzucali wyższość Potęg Ardy i lekceważyli ich zakazy, a elfom zazdrościli daru nieśmiertelności. Podział ten z kolejnymi wiekami się pogłębiał, o czym mowa w Akallabêth. Za jego czasu powstały też ważne porty númenorejskie na terenie Śródziemia, między innymi Pelargir i Umbar.
- Tar-Ancalimon (Quenya: der Hell-Leuchtende) wurde im Jahr 1986 Z.Z. geboren und regierte ab 2251 Z.Z. 165 Jahre als 14. König von Númenor, bis er im Jahr 2386 Z.Z. starb. Zur Zeit seiner Regierungszeit vertiefte sich der Graben zwischen dem größten Teil der Königstreuen und den Freunden der Elben. Erstere begannen den Gebrauch der Elbensprache zu unterlassen und die alten Sprachen wurden den Nachkommen auch nicht mehr nahegebracht. Aber aus alter Gewohnheit und Furcht vor einem schlechten Omen, gaben die Könige ihre Namen weiterhin in Quenya an, denn sie hatten Angst, dass sonst Unglück über sie hereinbrechen würde.
|
| Sesso
| |
| dcterms:subject
| |
| Titolo
| |
| dbkwik:resource/5gw88MzGdM5POuPQEn-nQA==
| |
| prima
| |
| Tytuł
| |
| Następca
| |
| dbkwik:resource/JIDDaWn6GQvZE5AU0C2y8A==
| |
| dbkwik:resource/P17jFH5hxC99RiK-ZCPH4w==
| |
| morte
| |
| Poprzednik
| |
| Arma
| |
| dbkwik:resource/YZeIj-wc6REOsD5_t3_VWA==
| |
| dbkwik:resource/hJcOSvx-xbPo3VbPKgS4Xg==
| |
| nascita
| |
| dbkwik:lotr/proper...iPageUsesTemplate
| |
| Nome
| |
| Weapon
| |
| Spouse
| |
| Name
| |
| dbkwik:it.lotr/pro...iPageUsesTemplate
| |
| dbkwik:pl.lotr/pro...iPageUsesTemplate
| |
| Title
| |
| Before
| |
| Years
| |
| After
| |
| Gender
| |
| Race
| |
| Death
| |
| rule
| |
| Culture
| |
| Birth
| |
| dbkwik:resource/HS_80AR4wat69xcblj9cvQ==
| |
| dbkwik:resource/IRiU7P44t3zH-5YvJ7d73Q==
| |
| realms
| |
| dbkwik:resource/ed441dIeQKoYn9hhOmIMFg==
| - Re di Númenor, Re dei Dúnedain, Capo della Casa di Elros
|
| Anni
| |
| abstract
| - Tar-Ancalimon (Quenya: der Hell-Leuchtende) wurde im Jahr 1986 Z.Z. geboren und regierte ab 2251 Z.Z. 165 Jahre als 14. König von Númenor, bis er im Jahr 2386 Z.Z. starb. Zur Zeit seiner Regierungszeit vertiefte sich der Graben zwischen dem größten Teil der Königstreuen und den Freunden der Elben. Erstere begannen den Gebrauch der Elbensprache zu unterlassen und die alten Sprachen wurden den Nachkommen auch nicht mehr nahegebracht. Aber aus alter Gewohnheit und Furcht vor einem schlechten Omen, gaben die Könige ihre Namen weiterhin in Quenya an, denn sie hatten Angst, dass sonst Unglück über sie hereinbrechen würde. Nachfolger: Tar-Telemmaitë
- Tar-Ancalimon (DE 1986 – DE 2386) - dwunasty król i czternasty władca Númenoru. Rządził od 2221 roku Drugiej Ery, aż do śmierci. Był synem Tar-Atanamira. Za jego panowania wśród Númenorejczyków dokonał się najważniejszy w historii podział mieszkańców królestwa na Wiernych (zwanych też Przyjaciółmi Elfów, bądź Elendili) i Ludzi Króla. O ile pierwsi dalej byli życzliwi w stosunku do Eldarów, szanowali i czcili Valarów, o tyle drudzy całkowicie odrzucali wyższość Potęg Ardy i lekceważyli ich zakazy, a elfom zazdrościli daru nieśmiertelności. Podział ten z kolejnymi wiekami się pogłębiał, o czym mowa w Akallabêth. Za jego czasu powstały też ważne porty númenorejskie na terenie Śródziemia, między innymi Pelargir i Umbar. W czasach Ancalimona Wielkie Orły, które gnieździły się od początku dziejów wyspy na jednej z wież królewskiego pałacu, na zawsze opuściły Númenoru, odlatując do Valinoru. Król, podobnie jak jego następcy, zaprzestał zwyczaju ofiarowania pierwszych zebranych owoców Eru. Po śmierci zastąpił go syn,nTar-Telemmaitë.
- Unlike his father—who had followed Númenórean practice and yielded the sceptre before age debilitated him — Tar-Atanamir refused to lay down his Lordship before he died. He clung to the throne, and to life, far too long, lending himself the name "the Unwilling."
- Tar-Ancalimon was the fourteenth King of Númenor. He succeeded his father, Tar-Atanamir.
- Il nome Ancalimon deriva dal Quenya e significa "Molto Luminoso".
|
| is prima
of | |
| is Następca
of | |
| is Poprzednik
of | |
| is Before
of | |
| is After
of | |
| is dbkwik:resource/IRiU7P44t3zH-5YvJ7d73Q==
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)