| rdfs:comment
| - Kryształowa Czaszka - wykonana z jednej bryły kryształu górskiego ( kwarcu ) wierna kopia ludzkiej czaszki, według naukowców prawdopodobnie wzorowanej na czaszce kobiety. W filmie Indiana Jones i Królestwo Kryształowej Czaszki dzielny archeolog poszukuje owej czaszki, która dla potrzeb filmu ma zmieniony kształt i nie przypomina już tak bardzo ludzkiej czaszki. Filmowa Czaszka nadal pozostaje kryształową, o wydłużonych kształtach i przypisanych nadprzyrodzonych mocach.thumb thumb|leftAutentyczna Kryształowa Czaszka została znaleziona przez Anne Mitchell-Hughes, adoptowaną córkę znanego podróżnika-badacza Fredericka Mitchell-Hughes'a, w 1927r w Ameryce Płd. w ruinach miasta Majów Labaantun. Dziś można ja oglądać w Muzeum Brytyjskim, w którym to podczas przeprowadzanych badań orzeczono iż eg
- Bez wątpienia najbardziej znanym i tajemniczym kryształem starożytności jest czaszka odkryta w 1927 roku przez F.A. Mitchell’a-Hedges’a na szczycie ruiny świątyni w starożytnym mieście Majów w Lubaantum w Hondurasie Brytyjskim, teraz Belize. Czaszka została wykonana z jednego bloku czystego kwarcu, 5 cali wysokości, 7 cali długości i 5 cali szerokości. To jest mniej więcej rozmiar małej, ludzkiej czaszki, z niemal idealnymi szczegółami. W 1970 r. konserwator sztuki Frank Dorland otrzymał zgodę na przeprowadzenie badań nad czaszką w Hewlett-Packard Laboratories. Ujawniło się wiele anomalii.
|
| abstract
| - Kryształowa Czaszka - wykonana z jednej bryły kryształu górskiego ( kwarcu ) wierna kopia ludzkiej czaszki, według naukowców prawdopodobnie wzorowanej na czaszce kobiety. W filmie Indiana Jones i Królestwo Kryształowej Czaszki dzielny archeolog poszukuje owej czaszki, która dla potrzeb filmu ma zmieniony kształt i nie przypomina już tak bardzo ludzkiej czaszki. Filmowa Czaszka nadal pozostaje kryształową, o wydłużonych kształtach i przypisanych nadprzyrodzonych mocach.thumb thumb|leftAutentyczna Kryształowa Czaszka została znaleziona przez Anne Mitchell-Hughes, adoptowaną córkę znanego podróżnika-badacza Fredericka Mitchell-Hughes'a, w 1927r w Ameryce Płd. w ruinach miasta Majów Labaantun. Dziś można ja oglądać w Muzeum Brytyjskim, w którym to podczas przeprowadzanych badań orzeczono iż egzemplarz ten to falsyfikat i nie może pochodzić z wykopalisk archeologicznych. Miejsce odnalezienia czaszki datuje się na mniej więcej XV w n.e. ( dzisiejsza nauka nie pozwala na datowanie kryształu górskiego, zatem wiek samej czaszki zostanie dla nas zagadka na jeszcze długie lata), kiedy ówcześni tubylcy jak i ludy całego globu, nie posiadały odpowiedniej technologii, aby wykonać tak misterną kopię ludzkiej czaszki w tak trudnym do obróbki Kwarcu, a na powierzchni Czaszki stwierdzono ślady Koła Szlifierskiego, urządzenia jubilerskiego wprowadzonego w XIX w n.e. Ślady narzędzi jubilerskich stwierdzono m.in. na zębach czaszki. Wszelkie przesłanki, plotki, podania i legendy sugerują, że na całym świecie jest takich czaszek 13 sztuk. Przypisywane są im podobne nadprzyrodzone moce co Czaszce z filmu o przygodach Indiany Jonesa. Istnieje tez teoria, ze Anna Mitchell-Hughes zatrzymała autentyczną czaszkę dla siebie, a Muzeum Brytyjskie otrzymało falsyfikat na skutek przemyślanej intrygi. Czaszka z górskiego kryształu, która możemy dziś oglądać w Muzeum Brytyjskim ma wymiary: 12,7 centymetra wysokości, 17,8 centymetra długosci i 12,7 centymetra szerokości. Została wykonana z jednej bryły Kwarcu, przebiegają przez nią żyłki i kanaliki, niosące światło, oraz kumulujące je w okolicach oczodołów czaszki, a podstawa czaszki została ścięta w ten sposób, że tworzy pryzmat.
- Bez wątpienia najbardziej znanym i tajemniczym kryształem starożytności jest czaszka odkryta w 1927 roku przez F.A. Mitchell’a-Hedges’a na szczycie ruiny świątyni w starożytnym mieście Majów w Lubaantum w Hondurasie Brytyjskim, teraz Belize. Czaszka została wykonana z jednego bloku czystego kwarcu, 5 cali wysokości, 7 cali długości i 5 cali szerokości. To jest mniej więcej rozmiar małej, ludzkiej czaszki, z niemal idealnymi szczegółami. W 1970 r. konserwator sztuki Frank Dorland otrzymał zgodę na przeprowadzenie badań nad czaszką w Hewlett-Packard Laboratories. Ujawniło się wiele anomalii. Czaszka została wyrzeźbiona z całkowitym pominięciem naturalnej osi kryształu, proces niespotykany w nowoczesnej krystalografii. Nie użyto żadnych narzędzi metalowych. Dorland nie był w stanie znaleźć żadnych rys. Faktycznie, większość metali byłaby bezskuteczna. Nowoczesny nóż nie zostawia żadnego śladu. Z małych wzorów w pobliżu rzeźbionej powierzchni, Dorland określił, że na początku była rzeźbiona, zapewne za pomocą diamentów. Do końcowego kształtowania, szlifowania i polerowania Dorland uważa zastosowanie mnóstwa wody i krzemowego piasku. Jeśli to prawda, zajęłoby to 300 lat ciągłej pracy. Musimy zaakceptować ten niemal niemożliwy wyczyn, albo przypuszczać korzystanie z jakiejś formy utraconej technologii. Współczesna nauka ma kłopot w wyjaśnieniu takich umiejętności a zarazem wiedzy. Jak podsumował to Garvin: To jest praktycznie niemożliwe, dzisiaj, w czasach, gdy ludzie latają na Księżyc, powielając to osiągnięcie ... To nie byłaby kwestia umiejętności, cierpliwości czy czasu. Byłoby to po prostu niemożliwe. Jak to jeden krystalografów z Hewlett-Packard powiedział, tej cholernej rzeczy nie powinno w ogóle być. Kategoria:Opowiadania Kategoria:Legendy miejskie
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)