| abstract
| - Kategoria:Zabytki [[Plik:Stasinek (nr 19, brama).JPG|right|thumb|250px|Brama wjazdowa od strony ul. Stasinek]] Dwór Stasinek (albo Dwór w Buchniku) – zabytkowy zespół dworski położony w Buchniku w dzielnicy Białołęka, przy ul. Stasinek 19. Pierwsze zabudowania w tym miejscu powstały już zapewne w XVIII wieku w związku z pobliskim pałacem w Jabłonnie, aczkolwiek sam dwór powstał dopiero około 1837 roku według projektu Henryka Marconiego, pracującego wówczas dla rodziny Potockich, i został wybudowany dla administratora dóbr. Powstał wówczas częściowo podpiwniczony drewniany dwór modrzewiowy na półtorej kondygnacji nadziemnej, od frontu oraz od ogrodu budynek uzyskał drewniany ganek ozdobiony sześcioma kolumnami. Drewniane bale wykonano w technice sumikowo-łątkowej, a dach przykryto dachem krokwiowym, czterospadowym, pokrytym modrzewiowymi gontami ułożonymi potrójnie. Kondygnacje w środku połączono drewnianymi schodami jesionowymi podpartymi na kolumnach. Początkowo dwór nazywał się Annów, od Anny Bukowieckiej, potem jednak zyskał nazwę Stasinek, od księcia Stanisława Poniatowskiego. W 1879 roku właścicielem dworu został August Potocki, zwany „hrabią Guciem”, a w 1900 roku dwór przejęła żydowska spółka „Wolman i Wilczek”, która to niemal w pień wycięła wiodącą w kierunku macierzystego pałacu aleję dębową, a sam dwór zaczął powoli niszczeć. Dopiero kiedy w 1929 roku teren zakupiła do rodzina Zadworskich, rozpoczął się kapitalny remont dworu, zakończony w 1938 roku – przebudowano wnętrza, ułożono nowy dach z gontu oraz dobudowano altanę ogrodową. Podczas II wojny światowej teren był mocno ostrzeliwany, jednak dwór przetrwał w całkiem dobrym stanie. Po wojnie dwór nie podlegał przepisom o parcelacji, jednak z czasem większość majątku rozprzedano. Następnie nabywcy, państwo Muszyńscy, zakupili już tylko dwór wraz z półtorahektarowym terenem, który w całości w 1977 roku dwór znalazł się w granicach Warszawy. Wkrótce potem przeprowadzono kolejny remont generalny, finansowany przez Skarb Państwa, prace przeprowadzono jednak mocno powierzchownie i niedokładnie. W latach 80. XX wieku do świeżo odremontowanego dworu wprowadził się przedsiębiorca i polityk Jan Zylber wraz z rodziną, a na jego zaproszenie do dworku przybywali znamienici goście. W 1997 roku dwór zakupili państwo Nojszewscy, którzy w latach 1997-2001 przeprowadzili kolejno prace konserwatorskie w dworze, podczas których na terenie znaleziono wiele niewybuchów i niewypałów. Podczas prac przebudowano wnętrza, ocieplono elewacje oraz oczyszczono staw i ogród. Rewaloryzacja założenia została w 2001 roku nagrodzono przez Mazowieckiego Konserwatora Zabytków złotym medalem w kategorii „Park krajobrazowy przy obiekcie zabytkowym”. Na teren zespołu dworsko-parkowego wchodzi się przez bramę z XIX-wieczną wartownią, za którą idzie się wzdłuż alei kasztanowej zwieńczonej okrągłym klombem, na którym znajduje się ustawiony w 1837 roku zegar słoneczny. Dawniej z dworu prowadziła także długa aleja dębowa w kierunku pałacu w Jabłonnie, drzewa te jednak wycięto w 1920 roku, a jedyne sześć trzystupięćdziesięcioletnich dębów, które przetrwało, jest dzisiaj pomnikami przyrody. Dwór jest parterowy z sześciokolumnowym frontowym gankiem oraz czterospadowym dachem krokwiowym, obok niego znajduje się dawna wozownia przerobiona wtórnie na garaż, na tyłach dworu znajduje się malowniczy staw, a wokół niego ogród. Nad stawem znajduje się też wybudowany około 1900 roku budynek gospodarczy, zwany „kapliczką”. Stasinek
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)