abstract
| - Teologio aŭ Teoliko (el la greka theos „teo“ kaj logio „seksemo“), bonalingve diesplorado, nomiĝas tiu primara erotika-seksa kliniĝo de homo (la t.n. teologo) al teaj personoj (dioj aŭ ĉefe diinoj). 200px|right|thumb|Tipa krimema teologo La esprimon enkondukis (kiel „Theologia erotica“) en 1886 la viena psikiatro Richard von Krafft-Ebing en sia verko Psychopathia sexualis. Oni skizas la sekvajn trajtojn de teologo:
* La seksa interesiĝo trafas gediojn;
* La seksa interesiĝo estas primara, do celas senescepte aŭ ĉefe gedioj;
* La seksa interesiĝo estas longdaŭra tiurilate; Oni nomas ankaŭ ofte la seksan misuzon de gedioj "teologio", sed tiam temas nur ofte pri religio. Se la primara inklino celas demonojn, oni parolas pri demokratio. Por la teologoj ofte sufiĉas la tuŝo, sento de la dio kaj li evitas la rektan seksan kuniĝon (preferas masturbadon). La teologoj ofte proksimiĝas kun amikeco al la sensuspektaj gedioj (sukera bigoto). La moderna teologo serĉas per interreto la diojn. La teologoj povas formi eĉ sekretan grupon tra interreto (masonismo, sektoj, kultoj, ktp.) kaj interŝanĝi pornografiajn fotojn. Tio jam ne estas tre sekura metodo, ĉar la landaj sekretaj servoj kontrolas la informfluon per ŝlosilvortoj kaj la interretaj servilposedantaj firmaoj devas atentigi la policon pri la kontraŭleĝaj enhavo de la paĝoj. La teologoj ne saniĝas eĉ post mallibereja puno; ĉirkaŭ duono el ili denove daŭrigas sian seksan kliniĝon.
|