| abstract
| - Πολλοί συγχέουν αυτό το καλλιτεχνικό ρεύμα με τον Ντανταϊσμό λόγω της ομοιότητας του ονόματος. Το κίνημα του Νταϊανισμού έχει ως ιδρυτή την Νταϊάνα (νοτ δε πρινσες). Είναι γεγονός πως τα Νταϊανίστικά έργα, έκαναν την εμφάνισή τους στην Ελλάδα το 1992. Εκείνη τη χρονιά, τα μανιφέστα των Ιταλών φουτουριστών που δημοσιεύτηκαν χαρακτηρίζονταν από πολλές ομοιότητες με αυτά της Νταϊάνας (τα οποία και εκδόθηκαν λίγα χρόνια αργότερα), καθόλου τυχαίο εφόσον είχαν δραματικά επηρεαστεί. Ο Οδυσσέας Ελύτης, κρυφό μέλος του Νταϊανίστικου κινήματος γράφει χαρακτηριστικά : "Ακόμα και ο διάσημος εκείνος της αρχαιότητας που έβαλε φωτιά στο ναό της Αρτέμιδος στην Έφεσσο μόνο και μόνο για να ξεσηκώσει τους συμπολίτες του ήταν ασφαλώς ένας Νταϊανιστής". Νταϊανίστικες τάσεις και εκδηλώσεις (ατομικές ως επί το πλείστον) μπορούν να ανακαλυφθούν σε αρκετούς κοινούς θνητούς, ακόμα και του μακρινού παρελθόντος όσο περίεργο και αν σας ακούγεται. Ο Νταϊανισμός είναι ένα κίνημα που αναπτύσσεται κυρίως στο χώρο της λογοτεχνίας αλλά εξελίσσεται και σε ένα ευρύτερο καλλιτεχνικό και πολιτικό ρεύμα. Στη φύση του επαναστατικό κίνημα, ο Νταϊανισμός επιδιώκει πολλές ριζοσπαστικές αλλαγές στο χώρο της τέχνης αλλά και της σκέψης γενικότερα. Ο Νταϊανισμός προτείνει μία ευρύτερη αναθεώρηση των αξιών, σε κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής. Στηρίζεται στις θεωρίες του Φρόιντ και στα πολιτικά ιδεώδη του Μαρξισμού, προσπαθώντας βέβαια να διατηρεί τη μοναδικότητα του. Ως κύριο μέσο έκφρασης, τόσο στη λογοτεχνία όσο και στις εικαστικές τέχνες, προβάλει τον αυτοματισμό, επιδιώκοντας τη διερεύνηση του ασυνειδήτου, την ολοκληρωτική απελευθέρωση της φαντασίας με την απουσία κάθε ελέγχου από τη λογική και διακηρύσσοντας τον απόλυτο μη κομφορμισμό. Τα πρώτα χρόνια της Ντέχνης υπήρχε μια διαμάχη μεταξύ λογικής και συναισθήματος , τελικά το χάος επικράτησε (περιλαμβάνεται και το συναίσθημα σε αυτό βεβαίως βεβαίως). Οι οπαδοί αυτού του κινήματος ονομάζονται Νταϊανιστές (οι επίλεκτοι ως γνωστόν), πολλοί προσπαθούν να γίνουν οπαδοί της Ντέχνης (σε αυτό το πρώιμο στάδιο ονομάζονται wannabe Νταϊανόσαυροι). Οι Νταϊανιστές πιστεύουν στην παντοδυναμία του ονείρου και βλέπουν Ντέξτερ. Ακούνε πολύ μουσική και ως (πολύ εώς πάρα πολύ) αγαπημένους καλλιτέχνες θεωρούν την Μπγιορκ και τον Τομ Γιορκ. Ο Νίτσε είχε πει χαρακτηριστικά "Without music, dianism would be an error" , τα λόγια του εισήγαγαν για πρώτη φορά τον Νταϊανισμό ως στάση ζωής. Συχνά ο όρος χρησιμοποιείται με διαφορετικούς τρόπους για να υποδηλώσει κάτι φανταστικό, αλλόκοτο, παράλογο ή παρανοϊκό. Τέλος, η Νταϊανίστικη Τέχνη αποτελεί τη διαδικασία γραφής ή σχεδίασης κατά την οποία ο δημιουργός λειτουργεί με το ασυνείδητο, περιέχοντας βέβαια ένα μικρό εσωτερικό στοιχείο αυτολογοκρισίας χωρίς όμως κάποιον ηθικό και αισθητικό περιορισμό. Ο Νταϊανισμός σήμερα εκφράζεται κυρίως μέσω των "The Ponirocks".
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)