Kamienica przy Bema 69 powstała około 1898 roku w trakcie ożywionego ruchu budowlanego spowodowanego uregulowaniem i wybrukowaniem ul. Bema. Jest to budynek ceglany dwupiętrowy, posiadający od strony podwórza fasadę z okrągłym ryzalitem. Znajduje się on w zasobach Zakładu Gospodarowania Nieruchomościami dzielnicy Wola. Budynek posiada nietypowy dostęp do mieszkań. Na parterze wejścia zapewniają sienie dobudowane do elewacji bocznych. Natomiast na piętro wchodzi się przez sień ulokowaną w środkowym ryzalicie i klatkę schodową ulokowaną w widocznej od tyłu cylindrycznej przybudówce.
Kamienica przy Bema 69 powstała około 1898 roku w trakcie ożywionego ruchu budowlanego spowodowanego uregulowaniem i wybrukowaniem ul. Bema. Jest to budynek ceglany dwupiętrowy, posiadający od strony podwórza fasadę z okrągłym ryzalitem. Znajduje się on w zasobach Zakładu Gospodarowania Nieruchomościami dzielnicy Wola. Budynek posiada nietypowy dostęp do mieszkań. Na parterze wejścia zapewniają sienie dobudowane do elewacji bocznych. Natomiast na piętro wchodzi się przez sień ulokowaną w środkowym ryzalicie i klatkę schodową ulokowaną w widocznej od tyłu cylindrycznej przybudówce. Istnieje kilka hipotez kto zamieszkiwał kamienicę. Część varsavianistów jest przekonana, że był to dom bądź budynek administracyjny intendentury magazynów carskich znajdujących się po przeciwnej stronie ulicy. Nie brakuje jednak również głosów, że był to dom pracowniczy robotników z sąsiednich zakładów Lilpop-Rau-Loewensteina. W latach 50. XX wieku rozebrane zostały zniszczone w czasie wojny znajdujące się na posesji dwa budynki parterowe mieszczące się bliżej linii kolei obwodowej - według zwolenników teorii o intendenturze miały to być budynki koszarowe załogi. Zgodnie z przekazem budynek mógł być też powiązany historycznie z cytadelą w związku z położeniem blisko linii kolejowej umożliwiającej szybkie przetransportowanie wojska. Ponadto przy budynku znajdowała się dawniej górka, która w latach powojennych służyła mieszkańcom budynku jako piwnice, jednak miała ona być połączona podziemnym korytarzem z budynkiem mieszkalnym, co nasuwa przypuszczenie, że miała ona pierwotnie zupełnie inne przeznaczenie, na przykład jako areszt - zejście do podziemi zachowało się do dnia dzisiejszego.