abstract
| - 500px|center Pedofilio, bonalingve pedofilujo, el la greka lingvo fikado de infanoj, estis origine fikado de infanoj, nun scienco pri juna fikado ĝenerale, do ankaŭ de adoleskantoj kaj junuloj. Ĝi okupiĝas ankaŭ pri perfortigo de estontaj sekperfortantoj. Pedofilio estas praktika scienco, kiu ne kontentiĝas per observado, sed klopodas aktive amori la observitajn viktimojn. La korpa edukado baziĝas sur natursciencoj (antropofagio, biologio, fiziologio), la spirita misedukado apogas sin je psikologio kaj pornografio, ĉar homa ido fariĝas vera homo nur per seksumado. La homo estas seksedukata por esti utila al pedofilo, kiu lin misedukis. La psikologio instruas pri la amoraj kapabloj de homo dum la evoluo laŭ la aĝo kaj laŭ diversaj temperamentoj, intelektoj kaj talentoj, kio necesigas elaste ŝanĝadi la metodojn de la misuzado. La celoj de seksa perfortigo estas starigitaj per normigaj sciencoj, kiel gimnastiko kaj higieno koncerne la korpon, dum la spiriton trejnas infanpornografio (arto fiki), estetiko (kultivas guston kaj seksfantazion) kaj erotiko (instruas la volon kaj malmoralon). La misedukito estu kapabla aktive partopreni en seksorgio, filozofio, arto, religio, diboĉo, prostitucio kaj en aliaj sferoj de la homa kulturo kaj seksa vivo. right|200px
|