Oni planis Lingua Franca Nova tiel, ke ĝi estu lingvo aparte simpla, kohera kaj facile lernebla por internacia komunikiĝo. Ĝi havas plurajn pozitivajn trajtojn: 1. * Ĝi havas limigitan nombron da fonemoj. Ĝi sonas simile al la itala aŭ hispana. 2. * Oni literumas ĝin fonetike. Neniu infano devu lerni multjare malregulaĵojn. 3. * Ĝi havas gramatikon plene regulan. Tiurilate ĝi estas proksimume tiel simpla kiel la angla aŭ la indonezia. 4. * Ĝi havas afiksaron limigitan kaj tute regulan, produktivan por la ĉiutaga vortfarado. 5. * Ĝi havas bone difinitajn regulojn por la vortordo, simile al multaj ĉeflingvoj. 6. * Ĝi havas vortaron forte bazitan en la modernaj latinidaj lingvoj. Tiuj lingvoj estas mem tre disvastiĝintaj kaj influhavaj, kaj kontribuis la ĉefparton