This HTML5 document contains 15 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Subject Item

n2:

rdfs:label

Parabola Parabola

rdfs:comment

Przypowieść, parabola - gatunek literatury moralistyczno-dydaktycznej, którego cechy formalne (schematyzm fabuły, uproszczona konstrukcja postaci, obiektywny narrator, selekcja realiów) służą właściwemu odczytaniu alegorycznego lub symbolicznego znaczenia przedstawionego świata, przekazaniu prawdy moralnej. Posługuje się narracją, w której postaci i zdarzenia pełnią rolę nosicieli i zarazem przykładów prawd uniwersalnych. thumb|180px|O! Tak wygląda parabola.Parabola - taka linia krzywa będąca wykresem funkcji kwadratowej. Polega ona na tym, że najpierw linia idzie w górę zwalniając (tak po łuku), a potem idzie w dół, albo też na odwrót. Znają ją wszyscy orientujący się trochę w matematyce, a także Dzieci Neo. Ta druga grupa zna je tylko z filmiku pt. Parabole tańczą, którego melodia wpada w ucho lepiej niż wakacyjne hity. The general form of standard parabola is: , where is a constant.

owl:sameAs

dbr:Parabola

dcterms:subject

n4: n6: n11:

n7:wikiPageUsesTemplate

n8: n9:

n14:wikiPageUsesTemplate

n15:

n10:abstract

thumb|180px|O! Tak wygląda parabola.Parabola - taka linia krzywa będąca wykresem funkcji kwadratowej. Polega ona na tym, że najpierw linia idzie w górę zwalniając (tak po łuku), a potem idzie w dół, albo też na odwrót. Znają ją wszyscy orientujący się trochę w matematyce, a także Dzieci Neo. Ta druga grupa zna je tylko z filmiku pt. Parabole tańczą, którego melodia wpada w ucho lepiej niż wakacyjne hity. The general form of standard parabola is: , where is a constant. Przypowieść, parabola - gatunek literatury moralistyczno-dydaktycznej, którego cechy formalne (schematyzm fabuły, uproszczona konstrukcja postaci, obiektywny narrator, selekcja realiów) służą właściwemu odczytaniu alegorycznego lub symbolicznego znaczenia przedstawionego świata, przekazaniu prawdy moralnej. Posługuje się narracją, w której postaci i zdarzenia pełnią rolę nosicieli i zarazem przykładów prawd uniwersalnych. Fabuła ulega zwykle schematyzacji, realia zaś występują w postaci zredukowanej. Interpretacja przypowieści wymaga sięgnięcia do znaczeń alegorycznych lub symbolicznych. Przypowieść była szczególnie rozpowszechniona w literaturze religijnej Dalekiego i Bliskiego Wschodu. Wiele znanych przypowieści znajduje się w Biblii, np. przypowieść o synu marnotrawnym. Stosowana często w homiletyce i literaturze parenetycznej, inspirowała wielu pisarzy, np. Adama Mickiewicza (Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego) czy Alberta Camusa (Dżuma).