This HTML5 document contains 24 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Subject Item

n2:

rdf:type

n31:

rdfs:label

Jadid Jadid

rdfs:comment

Jadid (Arabisch: جديد; "nieuw") was de naam die werd gegeven aan de islamitische hervormers binnen het Russische Rijk in de jaren '80 van de 19e eeuw. Ze noemden zichzelf vaak bij de Turkse namen Taraqqiparvalar ("progressieven") of simpelweg Yäşlär/Yosjlar ("Jeugd"). Hoewel hun denkbeelden verschillend waren, was een van hun principiële doelen de introductie van de usul ul-jadid of "nieuwe methoden" van onderwijs in de maktabs van het Rijk, vandaar dat de term jadidisme meestal wordt gebruikt om hun programma te beschrijven. Sommige van de veranderingen waartoe ze de aanzet gaven waren mogelijk vooral oppervlakkig, zoals de introductie van banken, tafels, bureaus, schoolborden en kaarten in de klaslokalen. Andere, zoals het gebruik van tekstboeken die werden gedrukt in Caïro, Kazan of Con

owl:sameAs

dbr:Jadid

dcterms:subject

n5: n12: n21: n28:

n11:

A citizen of Al Kharid.

n24:

No

n19:wikiPageUsesTemplate

n20:

n6:wikiPageUsesTemplate

n7:

n9:wikiPageUsesTemplate

n10:

n29:wikiPageUsesTemplate

n30:

n22:

Jadid

n32:

No

n26:

RS2 - Duelling and Extras

n27:

No

n25:

2004-03-25

n23:

Male

n13:

n14:

n15:

n16:

n3:abstract

Jadid (Arabisch: جديد; "nieuw") was de naam die werd gegeven aan de islamitische hervormers binnen het Russische Rijk in de jaren '80 van de 19e eeuw. Ze noemden zichzelf vaak bij de Turkse namen Taraqqiparvalar ("progressieven") of simpelweg Yäşlär/Yosjlar ("Jeugd"). Hoewel hun denkbeelden verschillend waren, was een van hun principiële doelen de introductie van de usul ul-jadid of "nieuwe methoden" van onderwijs in de maktabs van het Rijk, vandaar dat de term jadidisme meestal wordt gebruikt om hun programma te beschrijven. Sommige van de veranderingen waartoe ze de aanzet gaven waren mogelijk vooral oppervlakkig, zoals de introductie van banken, tafels, bureaus, schoolborden en kaarten in de klaslokalen. Andere, zoals het gebruik van tekstboeken die werden gedrukt in Caïro, Kazan of Constantinopel, hadden waarschijnlijk een grotere invloed. Het startte bij de Tataren rond de Wolga en de Krim (Krim-Tataren), waaronder het erg werd aangeprezen door ideologen als Volgan Moesa Bigiejev, en verspreidde zich later naar Centraal-Azië, vooral naar de steden Buchara en Kokand. Een leidende figuur hierbij was de Krim-Tataar İsmail Gaspıralı (Gasprinski) wiens nieuwsblad Terciman ("vertolker") een belangrijk orgaan vormde voor de Jadidische opinie, gezamenlijk met het Azerische satirische tijdschrift Mollah Nasreddin. De Jadiden werden gewantrouwd door de Russische overheid, die niet erg blij was met hun banden met vergelijkbare islamitische hervormingsbewegingen in het Ottomaanse Rijk en Brits-Indië en verdacht hen van het hebben van panturkistische en panislamitische doelen. De Jadiden hadden ook veel tegenstanders onder de oelema, die vaak Qadimisten of toegewijden van het oude worden genoemd. De standpunten van de zogenoemde Qadimistische ideologen zijn vaak gestereotypeerd en verdraaid en hun overtuigingen en bedoelingen waren vaak niet erg verschillend van die van de Jadiden, die vaak dezelfde achtergronden hadden en waartoe ook velen van de oelema behoorden.