This HTML5 document contains 16 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Subject Item

n2:

rdf:type

n17:

rdfs:label

Mariano Rampolla del Tindaro

rdfs:comment

Mariano Rampolla del Tindaro (Polizzi Generosa, 17 augustus 1843 - Rome, 17 december 1913) was een Italiaans geestelijke en kardinaal van de katholieke kerk. Rampolla was een zoon uit een adellijke familie die al op jonge leeftijd voorbestemd leek voor het priesterschap. Hij bezocht het seminarie in Rome en vervolgde zijn studies aan de Pontificia Università Gregoriana. Hij werd in 1866 tot priester gewijd in in 1874 werd hij kanunnik van de Basiliek van Maria de Meerdere. Een jaar later werd hij toegevoegd aan de apostolische nuntiuatuur in Spanje. In 1877 werd hij secretaris van de Oosterse sectie van de Congregatie tot Voorplanting des Geloofs. Twee jaar later werd hij secretaris van de gehele Congregatie en daarnaast secretaris van de Congregatie voor Buitengewone Kerkelijke Aangelegen

dcterms:subject

n7: n19:

n3:wikiPageUsesTemplate

n4: n5: n12: n20:

n11:

Mariano kardinaal Rampolla

n9:

Basiliek van Santa Cecilia in Trastevere

n10:

secretaris van de Oosterse sectie van de Congregatie tot Voorplanting des Geloofs, secretaris van de Congregatie voor Buitengewone Kerkelijke Aangelegenheden, titulair aartsbisschop van Heraclea in Europa

n15:

n16:

n18:

1887-03-14

n14:

Leo XIII

n8:abstract

Mariano Rampolla del Tindaro (Polizzi Generosa, 17 augustus 1843 - Rome, 17 december 1913) was een Italiaans geestelijke en kardinaal van de katholieke kerk. Rampolla was een zoon uit een adellijke familie die al op jonge leeftijd voorbestemd leek voor het priesterschap. Hij bezocht het seminarie in Rome en vervolgde zijn studies aan de Pontificia Università Gregoriana. Hij werd in 1866 tot priester gewijd in in 1874 werd hij kanunnik van de Basiliek van Maria de Meerdere. Een jaar later werd hij toegevoegd aan de apostolische nuntiuatuur in Spanje. In 1877 werd hij secretaris van de Oosterse sectie van de Congregatie tot Voorplanting des Geloofs. Twee jaar later werd hij secretaris van de gehele Congregatie en daarnaast secretaris van de Congregatie voor Buitengewone Kerkelijke Aangelegenheden. In 1882 werd hij titulair aartsbisschop van Heraclea in Europa, ter voorbereiding op zijn benoeming tot apostolisch nuntius voor Spanje. Tijdens het consistorie van 14 maart 1887 nam paus Leo XIII hem op in het College van Kardinalen. Hij kreeg de Basiliek van Santa Cecilia in Trastevere als titelkerk. Meteen daarop benoemde Leo hem tot kardinaal-staatssecretaris. Toen Leo in 1903 overleed leek Rampolla de meest aangewezen kandidaat om hem op te volgen. Tijdens het Conclaaf van 1903 had het er aanvankelijk ook alle schijn van dat Rampolla zou worden gekozen. De Poolse aartsbisschop (en metropoliet van Krakau) Jan Puzyna de Kosielsko verraste evenwel het conclaaf, door na enkele stemrondes een brief voor te lezen waarin de Oostenrijkse keizer Frans Jozef I, gebruik makend van het oude Ius Exclusivae, zijn veto uitsprak over de verkiezing van Rampolla. Dit omdat Rampolla te Fransgezind zou zijn en er geruchten bestonden over diens banden met de Vrijmetselarij. Feitelijk opende dit veto de weg voor de verkiezing van een veel conservatiever kandidaat: Giuseppe Melchiorre Sarto, patriarch van Venetië. Deze schafte meteen na zijn aantreden het Ius exclusivae per apostolische constitutie (Commisum Nobis) af en verving Rampolla als staatssecretaris door Rafael Merry de Val. Rampolla vervulde daarna nog enkele andere functies binnen de Romeinse Curie. Mariano Rampolla del Tindaro was Rechtsridder in de Souvereine Militaire Hospitaal Orde van Sint Jan van Jeruzalem, van Rhodos en van Malta. Hij werd door Laszlo geschilderd in zijn gewaad als kardinaal met om de hals de versierselen van deze orde.