This HTML5 document contains 10 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Subject Item

n2:

rdfs:label

Dwie gałązki

rdfs:comment

Dalekie od swej rodziny, Przez obce błądząc krainy, W silniejszym coraz wód zbiegu Chybiały brzegu. Na próżno stan ich sierocy W złej toni szukał pomocy, Z twardych skał a głuchej kniei Nie masz nadziei! Z posłusznym one milczeniem Szły za mruczącym strumieniem, Pędził je coraz wart chyży Dalej a niżej. Przemijały się czas długi Nie wiedząc jedna o drugiej, Aż jakoś zbliżył nurt wąski Obie Gałązki. Szczęśliwy, komu dozwoli Bóg towarzysza w złej doli! Płynących obok Gałązek Ujął mię związek. Alić coś wodę zamąci. Jedna z nich drugą potrąci: Poszły od siebie zwrócone W przeciwną stronę.

dcterms:subject

n4: n8:

n9:

Wiersz

n5:wikiPageUsesTemplate

n6: n12: n13:

n10:

Franciszek Dionizy Kniaźnin

n11:abstract

Dalekie od swej rodziny, Przez obce błądząc krainy, W silniejszym coraz wód zbiegu Chybiały brzegu. Na próżno stan ich sierocy W złej toni szukał pomocy, Z twardych skał a głuchej kniei Nie masz nadziei! Z posłusznym one milczeniem Szły za mruczącym strumieniem, Pędził je coraz wart chyży Dalej a niżej. Przemijały się czas długi Nie wiedząc jedna o drugiej, Aż jakoś zbliżył nurt wąski Obie Gałązki. Szczęśliwy, komu dozwoli Bóg towarzysza w złej doli! Płynących obok Gałązek Ujął mię związek. Alić coś wodę zamąci. Jedna z nich drugą potrąci: Poszły od siebie zwrócone W przeciwną stronę. Żal mię ogarnął niemały, Gdy się z osobna puszczały Na powódź rzeki szeroką I toń głęboką. Z smutkiem zdały się obracać I niby z gniewem odwracać. To bliżej siebie, to dalej Szły podług fali. Wtem Zefir, sprawca pogody, Jął głaskać błękitne wody I tchem łagodnym ku sobie Nakłaniać obie. Gdy na to tkliwie patrzyłem: „Złączcie się z sobą, mówiłem, Póki dma wieje życzliwa I was przyzywa!" Aż tu kamień wśród powodzi Spółce Gałązek przeszkodzi: Znów je od siebie z daleka Uniesie rzeka. Na koniec jedna przy lasku, Druga zostanie na piasku, Ta uschła, a tamtą marnie Splątały tarnie. Image:PD-icon.svg Public domain