This HTML5 document contains 18 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Subject Item

n22:

n23:wikiPageDisambiguates

n2:

Subject Item

n2:

rdf:type

n11:

rdfs:label

Ulica Niemcewicza na Ochocie

rdfs:comment

Ulica Juliana Ursyna Niemcewicza (dawniej Droga Królewska) – ulica położona na Ochocie, która biegnie od ul. Raszyńskiej do Alej Jerozolimskich. Patronem ulicy jest Julian Ursyn Niemcewicz, dramaturg, powieściopisarz, poeta. [[Plik:Niemcewicza (nr 5a).JPG|right|thumb|250px|Kamienica (nr 5a)]] Ulica rozpoczyna swój bieg od skrzyżowania z ul. Raszyńską, po czym biegnie na zachód krzyżując się kolejno z ulicami: Asnyka, Tarczyńską, Grójecką, Spiską, Poniecką (brak wjazdu), Andrzejowską i Kaliską, by zakończyć się u zbiegu z Alejami Jerozolimskimi.

dcterms:subject

n6:

n24:

750

n3:

127

n12:

Plik:Niemcewicza.jpg

n8:

n9:

n15:

n16:

n10:

1

n4:

Juliana Ursyna Niemcewicza

n13:

n14:

n20:

ul. Niemcewicza – widok w kierunku wschodnim

n17:wikiPageUsesTemplate

n18: n19: n21:

n23:abstract

Ulica Juliana Ursyna Niemcewicza (dawniej Droga Królewska) – ulica położona na Ochocie, która biegnie od ul. Raszyńskiej do Alej Jerozolimskich. Patronem ulicy jest Julian Ursyn Niemcewicz, dramaturg, powieściopisarz, poeta. Ulica powstała już w XVIII wieku jako część Drogi Królewskiej biegnącej z Zamku Ujazdowskiego na Wolę (przez Czyste), istniała przy niej karczma Żelazna. W wyniku budowy Filtrów oraz kolei warszawsko-wiedeńskiej została ograniczona do bliskiego współczesnemu przebiegu, na początku XX wieku w jej sąsiedztwie znajdował się jeden dom, tartak oraz cegielnia. Dnia 5 lipca 1921 roku ulica zyskała imię Juliana U. Niemcewicza, a w latach 20. i 30. XX wieku została zabudowana kamienicami. Ponadto w 1927 roku wzdłuż ulicy wybudowano tory Elektrycznej Kolei Dojazdowej. W 1939 roku ulica rozpoczynała się w zbiegu z ul. Raszyńską, po czym biegła na zachód, krzyżując się kolejno z ulicami Asnyka, Tarczyńską, Grójecką, Spiską, Poniecką, Andrzejowską, Kaliską i planowaną Białobrzeską, by zakończyć się u zbiegu z ul. Szczęśliwicką i planowaną ul. Szpeka. W planach było także połączenie ulicy z ul. Młynarską. Na początku powstania warszawskiego w budynku nr 5 (róg ul. Asnyka) znajdował się sztab oddziałów dowodzonych przez Mieczysława Sokołowskiego "Grzymałę", które też stąd wymaszerowały 2 sierpnia w kierunku Pęcic. Zabudowa ulicy została częściowo zniszczona podczas II wojny światowej. Zabudowany nowoczesnymi kamienicami wschodni odcinek odbudowano w pełni, a na odcinku zachodnim w latach 60. XX wieku wybudowano osiedle Aleje Jerozolimskie. W 1963 roku zlikwidowano biegnącą wzdłuż ulicy linię Elektrycznej Kolei Dojazdowej, a w latach 70. XX wieku, w wyniku budowy Alej Jerozolimskich, ulica została skrócona i odcięta od ul. Szczęśliwickiej, przybierając współczesną długość i zyskując na znaczeniu – stała się łącznikiem obu odcinków Alej Jerozolimskich (w kierunku wschodnim) wobec nigdy niewybudowanego tunelu pod pl. Zawiszy. [[Plik:Niemcewicza (nr 5a).JPG|right|thumb|250px|Kamienica (nr 5a)]] Ulica rozpoczyna swój bieg od skrzyżowania z ul. Raszyńską, po czym biegnie na zachód krzyżując się kolejno z ulicami: Asnyka, Tarczyńską, Grójecką, Spiską, Poniecką (brak wjazdu), Andrzejowską i Kaliską, by zakończyć się u zbiegu z Alejami Jerozolimskimi. Wzdłuż ul. Niemcewicza znajdują się następujące obiekty: * ul. Niemcewicza 3 – Kamienica Zakładu Ubezpieczeń Społecznych * ul. Niemcewicza 4/6 – Gmach Zakładu Napraw i Sprawdzania Wodomierzy * ul. Niemcewicza 5 – Kamienica * ul. Niemcewicza 5a – Kamienica * ul. Niemcewicza 7/9 – Kamienica * ul. Niemcewicza 17 – Osiedle Nowy Porządek (w budowie), dawniej Hotel Harctur * ul. Niemcewicza 26 – Ochota Residence Ponadto na rogu z ul. Spiską znajduje się skwer Jerzego Kastrioty Skanderbega. Niemcewicza