This HTML5 document contains 18 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Subject Item

n2:

rdf:type

n24:

rdfs:label

Ulica Pachnąca

rdfs:comment

Ulica Pachnąca to uliczka na zamkniętym osiedlu w dzielnicy Ursynów, w obszarze MSI Natolin, łącząca Pietraszewicza z Nowoursynowską. Ulica rozpoczyna bieg skrzyżowaniem z Pietraszewicza, następnie biegnie na północny zachód, na tyłach budynków handlowo-usługowych z adresami Rosoła 48 i 50. Skręca pod kątem prostym na północny wschód (przed tym miejscem jest przegrodzona płotem) i biegnie do skrzyżowania z Nowoursynowską, gdzie się kończy. W swoim biegu przecina kilka nienazwanych dojazdów do budynków. Wejście na południowy odcinek Pachnącej jest możliwe od ulicy Pietraszewicza, zaś na północny – od ulicy Rosoła, za budynkiem z numerem 50. Dawniej obie części ulicy były połączone, płot pojawił się w efekcie nieporozumień między wspólnotami mieszkaniowymi.

dcterms:subject

n12:

n18:

350

n15:

nie kursuje

n6:

Plik:Pachnaca.jpg

n4:

n5:

n22:

n23:

n17:

1

n16:

Pachnąca

n13:

n14:

n21:

Pachnąca w północnej części

n7:wikiPageUsesTemplate

n8: n9: n10: n20:

n19:abstract

Ulica Pachnąca to uliczka na zamkniętym osiedlu w dzielnicy Ursynów, w obszarze MSI Natolin, łącząca Pietraszewicza z Nowoursynowską. Ulica rozpoczyna bieg skrzyżowaniem z Pietraszewicza, następnie biegnie na północny zachód, na tyłach budynków handlowo-usługowych z adresami Rosoła 48 i 50. Skręca pod kątem prostym na północny wschód (przed tym miejscem jest przegrodzona płotem) i biegnie do skrzyżowania z Nowoursynowską, gdzie się kończy. W swoim biegu przecina kilka nienazwanych dojazdów do budynków. Wejście na południowy odcinek Pachnącej jest możliwe od ulicy Pietraszewicza, zaś na północny – od ulicy Rosoła, za budynkiem z numerem 50. Dawniej obie części ulicy były połączone, płot pojawił się w efekcie nieporozumień między wspólnotami mieszkaniowymi. Powstała na początku lat 90. XX wieku. Na planie Warszawy PPWK pojawia się po raz pierwszy w 1993 roku. Zabudowa ulicy składa się ze współczesnych domów wielorodzinnych (numery 81, 83 i 95), wymieszanych segmentów jednorodzinnych lub mieszczących kilka mieszkań (numery nieparzyste od 1 do 79 i parzyste od 2 do 66) i budynku handlowo-usługowego (numer 85). W numeracji brakuje numerów nieparzystych od 87 do 93. Przy Pachnącej nie mieszczą się żadne obiekty użyteczności publicznej. Ulicą Pachnącą nie kursują linie komunikacji miejskiej. Najbliższy przystanek to Mandarynki. Wzdłuż ulicy nie przebiega ścieżka rowerowa.