This HTML5 document contains 11 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

PrefixNamespace IRI
n8http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/F-CXvukY80PVZIybZomjPw==
n6http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/WglBShsp9V9mYtToH6YeZw==
dctermshttp://purl.org/dc/terms/
n12http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/1B3BVXXUxBIiCWU-t_xw5Q==
n3http://dbkwik.webdatacommons.org/ontology/
n2http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/ZrOzEvY2vL4_TF_M_XEscg==
n14http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/IC54QkrCeW6aH16WUVzE8A==
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
n13http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/EDTkZoeE7i5HH5nSXqZgoA==
n7http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/oyn2bWAcVsua3L2UD5eMew==
n10http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/3mx9nypL-9q7nBjHviuu9w==
n4http://dbkwik.webdatacommons.org/wiersze/property/
n5http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/ak9_fT_o0Y1AqXtxvVQ3pg==
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
Subject Item
n2:
rdfs:label
Objęłaś życie moje w posiadanie...
rdfs:comment
Czy blisko będziesz przy mnie, czy daleko, Nie zmieni w radość to smutku mych dni: W oczach twych, bladą przymkniętych powieką, Już położyłem umarłe swe sny. Już pożegnałem się z twoimi usty, A z rąk twych powiał już rozłączeń znak: Cóż stąd, że serce, czując wszechświat pusty, Drgnęło kurczowo jak zraniony ptak? Ty wiesz, kto jestem; ja — poznałem ciebie; Oto przed nami łachman zdjętych mask: Gardła ściśnięte są jak na pogrzebie... Och! jaka próżnia! jaki nędzny blask! Image:PD-icon.svg Public domain
dcterms:subject
n12: n13: n14:
n6:
Wiersz
n4:wikiPageUsesTemplate
n5: n7: n10:
n8:
Wincenty Korab-Brzozowski
n3:abstract
Czy blisko będziesz przy mnie, czy daleko, Nie zmieni w radość to smutku mych dni: W oczach twych, bladą przymkniętych powieką, Już położyłem umarłe swe sny. Już pożegnałem się z twoimi usty, A z rąk twych powiał już rozłączeń znak: Cóż stąd, że serce, czując wszechświat pusty, Drgnęło kurczowo jak zraniony ptak? Ty wiesz, kto jestem; ja — poznałem ciebie; Oto przed nami łachman zdjętych mask: Gardła ściśnięte są jak na pogrzebie... Och! jaka próżnia! jaki nędzny blask! Gwiazdy padają martwe w głąb chaosu, Widzę miłości zwłoki pełne plam — I łkają płaczki — żałobnice losu, Żeś tak samotna ty, że ja — tak sam!... Image:PD-icon.svg Public domain