This HTML5 document contains 14 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Subject Item

n2:

rdfs:label

Teatr Wielki

rdfs:comment

TEATR WIELKI - Tu, gdzie obecnie się wznosi wspaniały gmach teatralny, w połowie XVII wieku były obszerne drewniane budynki, na skład soli przeznaczone. Dopiero w końcu wzmiankowanego stulecia, Maria Kazimiera wybudowała w tem miej-cu okuzułą budowlę, nazwaną od jej imienia Marywilem i przeznaczoną dla kupców zagranicznych, z towarami do Warszawy przybywających. Gmach ten miał obszerny dziedziniec i ogród owocowy, ozdobiony był galaryą, mieszczącą 54 sklepy mi wzór paryzkiego Palais Royal. Pośrodku, tu, gdzie obecnie po dokonaniu przebudowania, znajduje się foyer Teatru Wielkiego, była kaplica w kształcie rotundy. [[Plik:Teatr Wielki 1917.jpg|thumb|300px|Teatr na pocztówce z 1917 roku]] thumb|300px|Budynek Teatru na pocztówce z epoki Kategoria:Szkic thumb|300px|Teatr Wielki thumb|300px|Rzeźba idącego mężczyzny z panterą przed wejściem głównym Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki, funkcjonujący również pod nazwą Opera Poznańska - mieści się w centrum Poznania przy ul. Fredry 9.

dcterms:subject

n4: n9: n10: n11: n12: n16:

n13:wikiPageUsesTemplate

n14: n15:

n7:wikiPageUsesTemplate

n8:

n5:abstract

[[Plik:Teatr Wielki 1917.jpg|thumb|300px|Teatr na pocztówce z 1917 roku]] thumb|300px|Budynek Teatru na pocztówce z epoki Kategoria:Szkic thumb|300px|Teatr Wielki thumb|300px|Rzeźba idącego mężczyzny z panterą przed wejściem głównym Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki, funkcjonujący również pod nazwą Opera Poznańska - mieści się w centrum Poznania przy ul. Fredry 9. TEATR WIELKI - Tu, gdzie obecnie się wznosi wspaniały gmach teatralny, w połowie XVII wieku były obszerne drewniane budynki, na skład soli przeznaczone. Dopiero w końcu wzmiankowanego stulecia, Maria Kazimiera wybudowała w tem miej-cu okuzułą budowlę, nazwaną od jej imienia Marywilem i przeznaczoną dla kupców zagranicznych, z towarami do Warszawy przybywających. Gmach ten miał obszerny dziedziniec i ogród owocowy, ozdobiony był galaryą, mieszczącą 54 sklepy mi wzór paryzkiego Palais Royal. Pośrodku, tu, gdzie obecnie po dokonaniu przebudowania, znajduje się foyer Teatru Wielkiego, była kaplica w kształcie rotundy. W r. 1742 rodzina Sobieskich sprzedała Marywil dla Zgromadzenia Panien Kanoniczek, od tych zaś całą posesyę nabyło miasto w 1810 r. i przeznaczyło gmach na walne jarmarki. U udo we teatru zaczęto podług planu Antoniego Corazzfego i ukończono w 1833 r. pod kierunkiem budowniczego Ludwika Kozubowskiego, z pewnemi zmianami i odstąpieniami od pierwotnego projektu. Z czasem, przez dołączenie zabudowań komory konsumcyjno-składowej, od strony Tręhackiej, grnaoh ten rozszer/ono i w 1840 r. wybudowano Teatr Rozmaitości, ora?: sale redutowe. W następnych latach, ginach teatru podlegał ciągłym przeróbkom i ulepszeniom, a w 1883 r. postawiono całkiem nową salę teatru Rozmaitości, spalonego w roku poprzednim. Wreszcie w ciągu lat 1890 i 1891 kosztem około 200,000 mb., otrzymany di w części z t. zw. funduszu użyteczności publicznej, dopełniono gruntownej przebudowy teatru wielkiego, wedle planów pierwotnie w r. 1865 wypracowanych przez budowniczego Ritendorfa, a przerobionych i uzupełnionych z gruntu przez budowniczego Żochowskiego. Obecny gmach teatru wielkiego w całości swojej, w stylu klasycznego włoskiego renesansu, przedstawia jedne z piękniejszych budowli europejskich i ogromem swym czyni imponujące wrażenie. Gmach ten frontem zwrócony do placu, boki ma przy ulicach Wierzbowej, oraz Nowo-Senatorskiej, tylne zaś wyjścia na Trębackiej. Główny korpus, przy obecnej przebudowie, wskutek zniesienia jednego rzędu filarów w portyku frontu pierwszego piętra i innych zmian—stracił pod względem estetycznym, lecz względy techniczne ulepszeń wnętrza tego wymagały. Pawilony dwupiętrowe, niby skrzydła głównego korpusu pozostawiono w dawnym stylu i pod kolumnadami tych pawilonów znajdują się sklepy, oraz sienie prowadzące do teatru Rozmaitości, s;tl redutowych, garderób, kancelnryi teatralnej i wewnętrznych podwórzowych oficyn. Obszerne i dość wygodne garderoby, skhi-dy dekoracyj, rekwizytów i t. p. nie są dln publiczności dostępne.W dziejszym stanie Teatr Wielki może pomieścić 1160 osób i posiada na parterze krzesła z lożami, dwa piętra l ('-ż 7. balkonami, i^ileryę i paradyz, a wszystkie miejsca są uu lłrzy przebudowie zastosowano wszystkie moźli we ulepszeniu, u więc xustnlo naprowadzono oświetlenie elektryczne, które pozwala na różne efekty sceniczne, dalej wybjrna wentylacya ze studniami powietrznemi, czyli zbiornikami świeżego powietrza, umieszczonemi na placu przed gmachem. Co tło zabezpieczeniu od pożaru i maszyneryj scenicznych, zostały zastusiAMine wszystkie najnowsze zagraniczne zdobycze techniczno., jakie posiadają najsłynniejsze współczesne teatry, a wice Opera w Paryżu i Burg-Teater w Wiedniu. Jako nowość, nieznana za granica, wprowadzono stale lornetki do każdego miejsca. IJo zniesieniu jednego szeregu kulmnn, ur/iidzono nad podjazdem balkon, na który jest wyjście z foyer. W miejscu tym maja z czasem stanąć posągi mistrzów dramatycznych i muzycznych. Jak dotychczas stoją modele poBMirów: Żółkowskiegu i Królikowskiego, dłutu Woydygi i Lewundowskiego, a nieł>aweni bidzie umieszczony posag Moniuszki dłuta Mirczewskiego. Teatr Wielki, dzięki wentylacyi i oświetleniu elektrycznemu, jest teraz dostępny i w ciiigu lata, albowiem podczas największych upałów, temperatura w sali nie dosięga 1H° R. Śnie redutowe i salkji teatru Rozmaitości, pozostały w dawnym stanie. ILUSTROWANY PRZEWODNIK PO WARSZAWIE 1893