This HTML5 document contains 6 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Subject Item

n2:

rdfs:label

Kamienica Mierkowska

rdfs:comment

Kategoria:Zabytki Kamienica Mierkowska (nr hip. 115) znajduje się na Starym Mieście przy ul. Piwnej 5. Posiada ona obecnie po odbudowie trzy kondygnacje. Do połowy XVI wieku w miejscu dzisiejszej kamienicy stał dom drewniany. W źródłach jako jego właściciele wzmiankowani są kolejno stróż miejski Maciej, do którego dom należał na przełomie XV i XVI wieku, następnie jego zięć Jan, trudniący się szewstwem, a następnie piwowar Marcin Wróbel.

dcterms:subject

n6: n9:

n7:wikiPageUsesTemplate

n8:

n4:abstract

Kategoria:Zabytki Kamienica Mierkowska (nr hip. 115) znajduje się na Starym Mieście przy ul. Piwnej 5. Posiada ona obecnie po odbudowie trzy kondygnacje. Do połowy XVI wieku w miejscu dzisiejszej kamienicy stał dom drewniany. W źródłach jako jego właściciele wzmiankowani są kolejno stróż miejski Maciej, do którego dom należał na przełomie XV i XVI wieku, następnie jego zięć Jan, trudniący się szewstwem, a następnie piwowar Marcin Wróbel. Kolejnym właścicielem domu został Maciej Mierka, od którego nazwiska pochodzi potoczna nazwa kamienicy. Zdecydował się on wznieść w tym miejscu murowaną kamienicę – w 1540 zbudowano ścianę wspólną z kamienicą nr 7, a w 1569 w źródłach budynek widnieje jako zbudowany z cegieł i drewna, dwutraktowy, z sienią od przodu, za którym znajdowała się izba tylna i przechód na podwórze. Przebudowa była kontynuowana przez kolejnych właścicieli – krawca Jana Soleckiego, Piotra Szubę, ławnika Jakuba Strzysza, Jerzego i Gerarda Kleinpoldtów, rajcę i budowniczego królewskiego, właściciela kamienicy Kleinpoldowskiej, oraz kupca Kromera. W 1619 roku źródła mówią już o budynku dwukondygnacjowym z browarem na tyłach. W latach 1743-1754 kamienica należała do aptekarskiej rodziny Fryzów, właścicieli kamienicy Aptekarzowskiej, i została w okolicy tamtego okresu przebudowana do czterech kondygnacji, zbudowano też nową fasadę. Kolejnymi właścicielami były kupieckie rodziny Fontanów i Andrychowiczów. Wśród kolejnych właścicieli warto wspomnieć szlachecką rodzinę kapitana wojsk Litwy Michała Orłowskiego. Ostatnimi przedwojennymi właścicielami kamienicy byli, w latach 1900-1926 adwokat przysięgły Henryk Wyczałkowski który poślubił mieszkającą tu wcześniej Paulinę Bednawską z domu Wojcieszko, a następnie do wybuchu powstania warszawskiego, jego córka Henryka z mężem Stanisławem Krzemińskim. W czasie powstania w kamienicy przechowywano broń dla powstańców. [[Plik:Piwna (nr 3-5, tablica).JPG|right|thumb|250px|Tablica upamiętniająca Władysława Popielarczyka]] W 1944 roku działania wojenne doprowadziły do zniszczenia kamienicy do poziomu piwnic. Po wojnie Jan Grudziński, który stworzył projekty odbudowy Cerkwi Zaśnięcia NMP (d. Wniebowzięcia NMP), Kościoła św. Marcina, Instytutu Głuchoniemych i kamienicy pod św. Anną, zaprojektował odbudowę kamienicy, o kondygnację niższą, nawiązując do charakteru z XVIII wieku. Odbudowę przeprowadzono w latach 1949-1952. 1 lipca 1965 roku kamienica została wpisana do rejestru zabytków pod numerem 389. Po odbudowie kamienicy wprowadził się do niej malarz i poeta Władysław Popielarczyk, który tworzył swoje dzieła w kamienicy i mieszkał tu do swojej śmierci w 1987 roku. Ku jego pamięci w fasadę wmurowana została tablica pamiątkowa. Mierkowska Kategoria:Stare Miasto