This HTML5 document contains 10 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

PrefixNamespace IRI
n6http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/F-CXvukY80PVZIybZomjPw==
n3http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/WglBShsp9V9mYtToH6YeZw==
dctermshttp://purl.org/dc/terms/
n13http://dbkwik.webdatacommons.org/ontology/
n2http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/gL7jZuRk-s_fXd_d02LLcA==
n5http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/IC54QkrCeW6aH16WUVzE8A==
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
n10http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/oyn2bWAcVsua3L2UD5eMew==
n8http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/3mx9nypL-9q7nBjHviuu9w==
n7http://dbkwik.webdatacommons.org/wiersze/property/
n9http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/ak9_fT_o0Y1AqXtxvVQ3pg==
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
n12http://dbkwik.webdatacommons.org/resource/ga2CTKiBNrfPItWyBZz4hg==
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
Subject Item
n2:
rdfs:label
Posępny las
rdfs:comment
Drzewa wpółmartwe, chorowite Noszą zwiędnięte liście suche; I nieruchomo stoją głuche Drzewa wpółmartwe, chorowite. Mrok gęsty zaległ las ten smutny I nigdy promień słońca złoty Nie wszedł przez żółte drzew uploty: Mrok gęsty zaległ las ten smutny. Niekiedy tylko błędny ognik Leci nad błotne topieliska, I wśród ciemności złudnie błyska Niekiedy tylko błędny ognik. Cisza, co drzemie tu grobowa, Przytłacza piersi jak kamieniem, I myśl zabija ci milczeniem Cisza, co drzemie tu grobowa. Image:PD-icon.svg Public domain
dcterms:subject
n5: n12:
n3:
Wiersz
n7:wikiPageUsesTemplate
n8: n9: n10:
n6:
Stanisław Korab-Brzozowski
n13:abstract
Drzewa wpółmartwe, chorowite Noszą zwiędnięte liście suche; I nieruchomo stoją głuche Drzewa wpółmartwe, chorowite. Mrok gęsty zaległ las ten smutny I nigdy promień słońca złoty Nie wszedł przez żółte drzew uploty: Mrok gęsty zaległ las ten smutny. Niekiedy tylko błędny ognik Leci nad błotne topieliska, I wśród ciemności złudnie błyska Niekiedy tylko błędny ognik. Cisza, co drzemie tu grobowa, Przytłacza piersi jak kamieniem, I myśl zabija ci milczeniem Cisza, co drzemie tu grobowa. W tym ciemnym, mglistym, głuchym lesie Pamięć zamiera, myśl, pragnienie; Duszę ogarnia znicestwienie W tym ciemnym, mglistym, głuchym lesie. W ten smutny las ja lubię chodzić, Bo dusza moja obłąkana, Śpi, marząc, ciszą tu obwiana... W ten smutny las ja lubię chodzić. Image:PD-icon.svg Public domain